ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΕΣ ΒΡΗΚΑΝ ΧΩΡΟ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

‘Εχεις Γκάλη. Οι ουρανοί σου στέλνουν το πιο μονάκριβο δώρο. Έναν τύπο κτισμένο για μποξαδόρο. Αυτός, όμως, έχει αποφασίσει μπάσκετ! Έτσι του λέει μέσα του η Εντολή.
 
Και πώς θα πηδάει υψηλά ο κοντός; Θα πηδάει όσο χρειάζεται και θα στέκεται στον αέρα. Γίνεται αυτό; Όλα γίνονται με την προπόνηση. Δουλεύεις, δουλεύεις, δουλεύεις στην προπόνηση, και κάποια στιγμή γίνεται μόνο του. Ινδιάνικα. Μαγικά.

Ο Γκάλης με την παρουσία του στο μπάσκετ, στην αλησμόνητη ομάδα του Άρεως, είπε στον νεολαίο της Ελλάδος αυτό που απέφυγαν να του πουν τα κόμματα: Δεν παίρνεις αν πρώτα δεν δώσεις. Στον εαυτό σου να δώσεις. Και ο εαυτός σου, όχι το κράτος, θα σου δώσει.
 
Έχεις Γκάλη. Έχεις και Γιαννάκη. Έχεις και τον παθιασμένο, τον πιο άρρωστο αρειανό, τον Γιάννη Ιωαννίδη. Και στήνεται η διαρχία Άρεως-ΠΑΟΚ. Ό,τι καλύτερο. Μόνο που δεν υπήρχαν οι κατάλληλοι άνθρωποι να διαχειριστούν αυτή την μπασκετική αντιπαλότητα.
 
Πόσο θα ήταν διαφορετικό το σκηνικό για πάρτη της Θεσσαλονίκης, αν δεν έβρισκαν χώρο να μπλεχτούν με το μπάσκετ κάποιες πατσαβούρες. Παράγοντες και άσχετοι με τον αθλητισμό και απατεώνες.