ΟΜΑΔΑ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΛΕΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΛΑΝΙΑΡΙΚΗ

 

Δεν ήταν περισσότεροι από 150-180 άτομα. Όχι πιτσιρικάδες, οι περισσότεροι οικογενειάρχες. Κοκκινιώτες και κανονικοί της φυλής ποδοσφαίρου. Γουστάρανε τη μπάλα, τη βρίσκανε στο γήπεδο. Κι όλοι ήταν μια παρέα. Δεν έχει ξαναγίνει.

Μια παρέα, μια ομάδα, ένα τάγμα στρατού που κτύπαγε σαν ένας άνθρωπος. Όλοι μαζί. Ικανοί να αδειάσουν το γήπεδο της αντίπαλης ομάδας από τους οπαδούς της ακόμα κι αν αυτοί ήταν πενταπλάσιοι. Το έλεγαν, στα σοβαρά, και κάπου είχε γραφτεί τότε, ότι «Αν ανέβουμε Α΄ εθνική μέχρι και την Τούμπα όλη θα σαρώσουμε έτσι και μας κουνηθούν τα παόκια, εμείς οι 150…».

Οι 300 του Εθνικού, λέγανε, ε, αυτοί ήταν οι 150 της Νίκαιας. Του Α.Ο.Νικαίας. Σήμερα έχει αλλάξει όνομα και κάπου βολοδέρνει στο τοπικό του Πειραιά. Πριν 35 χρόνια πρωταγωνιστούσε στην Γ΄ εθνική. Μεγάλη μπάλα ο Α.Ο.Νικαίας. Αλανιάρικη και αρτίστικη. Με παικταράδες, με φίρμες. Ιντζογλου Θανάσης, Ελευθεριάδης Τάκης, Ζωαννός Ανδρέας, Βρεκούσης, Βενέτης, Κοντόπουλος, ο μέγας Ρόζος.

Ο αποδυτηριάκιας Κυριακή πρωϊ στο ξερό έβλεπε Α.Ο. Νικαίας. Βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο, με παίκτες λες κι ήταν συμπαίκτες όταν πρωτοκλωτσούσε ο Πελέ στις αμμουδιές της Κομπακαμπάνα.

Αυτοί οι 150 δεν βαράγανε μόνο. Ήταν και πλακατζήδες. Μνημείο ανεκδοτολογίας και χιούμορ οι ατάκες τους, αυθόρμητες κι όχι προκατ, που αμολούσαν στη διάρκεια του παιχνιδιού.

Μια φορά κάτι είπε ένας οπαδός του Ηλυσιακού στο γήπεδο του, την ώρα του αγώνα, και τους έβγαλαν όλους έξω τους ηλυσιακούς. Έμεινε στην Ιστορία. Όπως το ξύλο στο ξενοδοχείο του Αιολικού, επειδή για τους Κοκκινιώτες δεν είχαν φερθεί σωστά όταν η ομάδα τους έπαιξε στη Μυτιλήνη. Ξύλο που είχε γίνει πρωτοσέλιδο.

Ο Α.Ο. Νικαίας προήλθε από την Πίνδο. Δεν τους... γούσταρε το όνομα και το 1977 είπανε να το αλλάξουν. Για να πάρουν κόσμο από την Α.Ε. Νικαίας, που τότε είχε πέσει σε παρακμή (το 1959 είχε συμμετάσχει στο πρώτο πρωτάθλημα Α' εθνικής).

Α.Ο. Νικαίας. Το πιο καλτ ποδοσφαιρικό καφενείο της Ελλάδος. Η έδρα της ομάδας, τα γραφεία της, το στέκι ποδοσφαιριστών και φιλάθλων, ήταν το καφενείο της, στην Πλατεία της Οσίας Ξένης. Εκεί ακριβώς που έγινε το μπλόκο των Γερμανών.

Διαβάστε ακόμα:

Αντρο ποδοσφαιρικής θρησκείας ο Ολυμπιακός