ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΜΙΑ ΧΟΝΤΡΗ ΠΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ

Πραγματικά είναι σκέτο ανέκδοτο, μόνο που δεν φέρνει γέλοιο. Ο υφυπουργός αθλητισμού, κάποιος Ανδριανός δήλωσε ότι ετοιμάζει νόμο για τη βία. Θέλεις ένα πρώτο σχόλιο; Είμαστε σαν κοινωνία της πολύ πλάκας. Ρε, σου λέω της πολύ πλάκας.

Προτεραιότητά μου, είπε ο κύριος Ανδριανός, είναι να συντάξω νόμο για την αποτελεσματική πρόληψη της βίας, της αθλητικής βίας. Κι αυτό, με αφορμή το βαρύτατο τραυματισμό 23χρονου σε συμπλοκή οπαδών στο Μεσολόγγι.

Θέλετε να μάθετε πόσους νόμους για τη βία στα γήπεδα έχουν φτιάξει οι υπουργοί αθλητισμού; Κρατηθείτε. Από έναν τουλάχιστον νόμο, για τον ίδιο λόγο, ο καθένας υπουργός!!! Να σου πω και το άλλο. Πριν ακόμα αποκτήσουμε υφυπουργός αθλητισμού, αυτό έγινε με την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το 1981, από το 1974, η ΝΔ έφτιαχνε ιδιώνυμο το έγκλημα της αθλητικής βίας, τα επεισόδια στα γήπεδα.

Άλλαξε τίποτα; Ναι, άλλαξε… τίποτα! Βελτιώθηκε τίποτα με τόσους νόμους; Ναι, χειρωτέρευαν τα πράγματα. Συμπέρασμα; Δεν μας σώνουν οι νόμοι. Νόμους έχουμε να φάνε και οι κότες. Υπουργούς δεν έχουμε. Κράτος δεν έχουμε. Εκτός κι αν κάποιος πατήσει το κουμπί, όπως στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής, και το κράτος δείξει το μπόι του.