ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ, ΤΟ ΟΙΚΟΣΗΜΟ ΤΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Άρσεναλ, Τσέλσυ, Λίβερπουλ είναι οι Big Four, οι τέσσερις μείζονες ομάδες στην Αγγλία από τότε που παίζει η πρέμιερ ληγκ. Τη μεγαλύτερη αντιπαλότητα, όμως, την “υπηρετούν” η Λίβερπουλ και η Μάντσεστερ. Ναι, στο ποδόσφαιρο είναι “προσφορά”, είναι υπηρεσία η επιδότηση της αντιπαλότητας.

Ποιος Ολυμπιακός; Γιγαντώθηκε επειδή επέλεξε για αιώνιο αντίπαλό του, δηλαδή ισότιμο αντίπαλο, τον Παναθηναϊκό. Το αυτό φοριέται και ανάποδα. Ποιος Παναθηναϊκός; Δεν θα γινόταν αυτός που εξελίχθηκε αν δεν τον “βοηθούσε” ο φανατισμός κατά του Ολυμπιακού ειδικώς.

Μάντσεστερ - Λίβερπουλ, ο ορισμός του ντέρμπυ. Το ποδόσφαιρο έγινε λούστρο, λούσο, χλίδα, βαποράκι πολυεθνικών, προϊόν τεχνοκρατικό και καραμπινάτα εμπορικό, όμως... Όμως, αντικρύζοντας τη φανέλλα της ομάδας του ο οπαδός πρώτα βλέπει μια αγιογραφία και μετά τον ποδοσφαιριστή που τη φοράει.

Μπαίνει στην εκκλησία ο πιστός και επιτόπου προσκυνάει τις εικόνες και επικοινωνεί με τους αγίους. Στο Άνφηλντ Ρόουντ ο οπαδός της Λίβερπουλ ξέρει ότι εκεί κατοικούν ημίθεοι, ότι κυκλοφορούν παικταράδες από το παρελθόν.

Επί Μπάγεβιτς ο Ολυμπιακός έκανε το γκολ με τον Ριβάλντο, όμως αποκλείστηκε από την Λίβερπουλ. Δεν εννοώ τους παίκτες της, όταν λέμε Λίβερπουλ εννοούμε εκείνο το μυσταγωγικό δέος που ναρκώνει τον αντίπαλο, που τον ακτινοβολεί.

Δεν είχε χάσει από τον Τζέραρντ ο Ολυμπιακός, έχασε από το ηθικό και το μεγαλείο που κουβαλάει η φανέλλα της δοξασμένης Λίβερπουλ. Γιατί, η Μάντσεστερ πάει πίσω; Μιλάμε για το οικόσημο πια στο ποδόσφαιρο της Αγγλίας.

Διαβάστε ακόμα:

Δύσκολα τα πράγματα για Ολυμπιακό