ΛΑΧΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ Ο ΜΠΕΡΓΚ

Εγώ αν ήμουν Παναθηναϊκός δεν θα ενδιαφερόμουν μονάχα να ανανεώσω το συμβόλαιο με τον Σουηδό Μάρκους Μπεργκ. Θα τον ήθελα για πάντα στην ομάδα μου. Μέχρι θάνατο. Αιωνίως.

Η κάθε ομάδα τέτοια λαχεία οφείλει προς το συμφέρον της να τα εκμεταλλεύεται. Φοβερό να πιάνεις το πρώτο αριθμό του λαχείου, να είσαι εσύ ο τυχερός και να μην πας να εξαργυρώσεις τη τύχη σου. Είτε γιατί έχασες το λαχείο, είτε γιατί ξέχασες ότι το είχες αγοράσει.

Λαχείο, βέβαια. Ποιος περίμενε ότι ο Μπεργκ θα έβγαινε; Απ’ εκεί και πέρα επειδή είσαι ποδοσφαιρική ομάδα, δηλαδή πουλάς συναίσθημα, οπαδοσύνη, όχι κάτι χειροπιαστό, κάλτσες ή, μακαρόνια, αυτοκίνητα ή, έπιπλα, αναζητάς την ταύτιση του προϊόντος σου με τον όποιον μύθο.

Αυτό έχει ανάγκη μια ομάδα. Το μύθο. Το παραμύθι. Κυρίως με πρόσωπα, όχι μονάχα με γεγονότα. Γι’ αυτό η ομάδα, η σοβαρή και έξυπνη ομάδα επιδιώκει να δένεται, να ταυτίζεται με ποδοσφαιριστές άξιους στο γήπεδο, λατρεμένους από τον κόσμο και άτομα με ήθος. Να έχει να λέει ο οπαδός. Ρε, στην ομάδα μας έπαιξε ο τάδε και ο δεινά, παίκτες σύμβολα, φιγούρες αλησμόνητες.

Διαβάστε ακόμα:

Τίγρης τσίρκου, όχι ζούγκλας ο Μελισσανίδης