ΝΤΕΡΜΠΥ, Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΟΠΑΔΙΚΗΣ ΑΛΗΤΕΙΑΣ

Το ντέρμπυ Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού σε κάθε γήπεδο, είτε στη μία, είτε στην άλλη έδρα, ακόμα και όποτε θα παιχθεί, το 1970, το 1982, το 1995, το 2017, είναι η Αποκάλυψη Τώρα. Βγαίνουν στον αέρα γελοιότητες και απρέπειες που δεν τις τρώει στη μάπα ο Ολλανδός στο Άγιαξ-Φέγιενορντ, ο Βέλγος στο Άντερλεχτ-Στάνταρ, ο Σκωτσέζος στο Σέλτικ-Ραίηντζερς, ο Ισπανός στο Ρεάλ-Μπαρτσελώνα, ο Γερμανός στο Μπάγερν-Ντόρτμουντ.

Άλλο λαός, άλλο κοινωνία. Μην τα μπερδεύουμε. Δεν έχουν καμμία σχέση μεταξύ τους ο λαός, ο κόσμος, οι πολίτες μιας χώρας με την κοινωνία τους. Με την οργανωμένη κοινωνία τους. Τι σημαίνει αυτό; Από τη φύση του ο λαός, ο κάθε λαός, είναι καραγκιόζης. Η σοβαρή κοινωνία, όμως, δεν επιτρέπει τον εκτροχιασμό του λαού. Η αξιοσέβαστη κοινωνία περιορίζει τον καταγιοζισμό του λαού.

Στην Ελλάδα τι γίνεται; Το τούμπα έργο. Ο λαός, και για να κάνουμε ταμείο η απόλυτη μειοψηφία του λαού είναι εκείνη που κρατάει την κοινωνία, όπως αυτή εκφράζεται συγκροτημένα από το κράτος, από τη δικαιοσύνη και την αστυνομία.

Καταλύεται κάθε έννοια τάξεως όταν γίνεται ντέρμπυ και γαμώ τα γαλόνια της αστυνομίας και τις σφραγίδες της δικαιοσύνης. Έτσι το παίζουν, με χυδαιότητα και προκλητικότητα, με ακραία αντικοινωνική συμπεριφορά κάποια ΜΜΕ σκέτα γιουσουφάκια στα μαστούρια της εξέδρας. Αυτών η υπέρτατη χαρά είναι το ντέρμπυ, περιμένουν το μεγάλο παιχνίδι για να καταδείξουν, στο όνομα της οπαδοσύνης τους, τη λεχριτοσύνη τους.

Διαβάστε ακόμα:

Μαρινάκη κάτσε σπίτι σου της Κυριακή