ΣΤΟΝ ΠΑΟ ΞΕΡΟΥΝ ΠΩΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΓΙΑΞ;

Θανάσιμο αμάρτημα είναι στο ποδόσφαιρο, όπως σε κάθε παραγωγική δουλειά που προέρχεται από σύνολο, η γκρίνια. Η μιζέρια. Τα νεύρα. Αυτά που φάγαμε στη μάπα από τον Παναθηναϊκό στο παιχνίδι με τον Άγιαξ. Άσε το άλλο, το σύνδρομο της διαιτησίας, που σαν κακιά μάγισσα κυνηγάει τον Παναθηναϊκό. Δυστυχώς είναι κάτι περισσότερο από γραφικότητα το έργο. Να το παρατραβάνε στις διαμαρτυρίες για τα κοράκια.

Παναθηναϊκός-Άγιαξ και βλέπεις δύο... διαφορετικά πράγματα. Η ημέρα με τη νύχτα. Μια «ομάδα» χαμένη, σκορπισμένη, και μια άλλη με παικτάκια βήτα και γάμα κλάσεως να κεντάνε. Να σχεδιάζουν.

Ο Παναθηναϊκός ενισχύθηκε. Σίγουρα. Έχει καλύτερο υλικό απ' ό,τι την περασμένη σαιζόν. Δεν φθάνει αυτό στο ποδόσφαιρο. Το άτομο, η αξία του ατόμου δεν προσθέτει στην ομάδα όταν αυτή δεν τσουλάει. Όταν αυτή είναι ομάδα χωρίς πλάνο, χωρίς πυξίδα, χωρίς ραντάρ.

Όποιο από τα παικτάκια, απ' αυτά τα παιδάκια του Άγιαξ που είδαμε κόντρα στον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό, θα ξεχωρίσει, τότε θα πουληθεί. Να κονομήσει η ομάδα. Μπίζνες κάνει η ΠΑΕ Αγιαξ. Δεν είναι ντροπή. Υγεία είναι, όπως κάθε επιχειρηματικότητα.

Θα πουληθεί το ταλέντο, να πάρει σειρά άλλος, που επίσης αν δεν αποκτηθεί έτοιμος θα έχει εκπαιδευτεί σύμφωνα με τα αγωνιστικά πλάνα του Άγιαξ. Και ο έτοιμος δεν αποκτάται αν δεν έχει κριθεί ότι μπορεί να προσαρμοστεί στο αγωνιστικό ύφος της ομάδας.

Δεν είναι μεγάλη ομάδα ο Άγιαξ στην Ευρώπη, αλλά δεν είναι και κουτουρού μπουγάτσα όπως ο Παναθηναϊκός. Που πριν αποκτήσει μια βάση, μια πλατφόρμα, κάνει συμβόλαια παικτών ρίχνοντας ζαριές. Ούτε Αθλέτικο και Ντόρτμουντ θέλει να εξελιχθεί ο Άγιαξ. Κυνηγάει την κερδοφορία ως ποδοσφαιρική επιχείρηση, όμως λειτουργεί οργανωμένα, παραγωγικά, όχι τυχοδιωκτικά.

Διαβάστε ακόμα:

Ενα αξέχαστο ταξίδι του Παναθηναϊκού, ένα 6-0 εκτός