ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΟ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

 

Μια φορά μονάχα μπήκαν δέκα γκολ σε ντέρμπυ Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού. Λέμε «ντέρμπυ» μετ' εισαγωγικών διότι τότε, εποχή μεσοπολέμου, δεν είχε ακόμα εξελιχθεί σε...αιώνια αντιπαλότητα η κόντρα ανάμεσα στις δυο ομάδες. Απλά, ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό, όπως κάθε άλλη ομάδα. Το ίδιο και για τον Παναθηναϊκό, δεν είχε κάτι το ξεχωριστό το ματς με τον Ολυμπιακό.

Να, γιατί έγραψε Ιστορία εκείνο το ματς στη Λεωφόρο, που έγινε σα σήμερα, την πρώτη Ιουνίου το 1930, μπροστά σε 11.000 θεατές και 3.000 τζαμπατζήδες στο λόφο του Λυκαβητού. Επειδή για πρώτη φορά σε παιχνίδι τους ο νικητής πέτυχε οκτώ γκολ! Και επειδή εκείνος είναι ο πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας που προκάλεσε εκδηλώσεις ακραίου χουλιγκανισμού.

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε 8-2 και πήρε το πρώτο πρωτάθλημα της Ιστορίας του. Το δεύτερο θα το ξαναπάρει μετά από 19 χρόνια. Πότε θα ξανακερδίσει 8-2 ο Παναθηναϊκός τον Ολυμπιακό; Κανείς δεν ξέρει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το 8-2 θα επαναληφθεί, κάποτε. Το λέει η Ιστορία.

Τα πάντα, και τα πιο απίθανα επαναλαμβάνονται. Αφού έγιναν, θα ξαναγίνουν. Δεν υπάρχει ρεκόρ που να μην καταρρίφθηκε. Ποτέ. Όπως κέρδισε ο Παναθηναϊκός 8-2, έτσι θα ξανακερδίσει, κάποτε. Και ο Ολυμπιακός θα νικήσει με τόσο βαρύ σκορ τον Παναθηναϊκό, κάποτε. Το 1936 ο Ολυμπιακός κέρδισε 6-1 τον Παναθηναϊκό. Κι αυτό το σκορ θα «απαντηθεί», κάποτε. Είπαμε. Όλα, και τα πιο απίθανα πραγματοποιούνται. Γιατί; Είπαμε. Αφού έγιναν, θα ξαναγίνουν.

Με μια νεκροφόρα(!) και γεμάτοι αισιοδοξία εμφανίστηκαν στη Λεωφόρο οι οπαδοί του Ολυμπιακού. Σίγουροι ότι θα «κηδέψουν» τον αντίπαλό τους. Στο τέλος του αγώνα το φέρετρο καταστράφηκε από τους οπαδούς των Αθηναίων και τα κομμάτια από ξύλο χρησιμοποιήθηκαν στις συμπλοκές. Τελικά, οι παναθηναϊκοί σκέπασαν με τη σημαία του Ολυμπιακού μια κάσα και «κήδεψαν» αυτοί τον αντίπαλο.
Να δούμε τι έγινε στο παιχνίδι που ξεκίνησε στις 5.30 μ.μ. και το σφύριξε ο Ιταλός διαιτητής Λουτσιάνο Μπαρλατσίνα. Ο Παναθηναϊκός, με προπονητή τον Ούγγρο Γιόζεφ Κίνσλερ,κατέβηκε με τους Αργυράκη, Σ. Πιεράκο, Βασιλείου, Ανδρίτσο, Κ. Μπαλτάση, Υποφάντη, Μηγιάκη, Μεσσάρη, Συμεωνίδη, Δ. Μπαλτάση, Δ. Πιεράκο. Ο Ολυμπιακός, με προπονητή τον Τσέχο Γιαν Κοψίβα, πρώην της Μπαρτσελώνα, έπαιξε με Γραμματικόπουλο, Σοφρά, Κουράντη, Λάλη, Λεκκό, Πανόπουλο, Διαλέτη, Τερζάκη και τα τέσσερα από τα πέντε αδέλφια, Ντίνο, Γιώργο, Βασίλη και Λεωνίδα Ανδριανόπουλο.

Στο 10 κιόλας ο Κύπριος Διομήδης Συμεωνίδης κάνει το 1-0 και σπάει τον τσαμπουκά του Ολυμπιακού που είχε ξεκινήσει επίθετικά. Στο 20 ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού την προπολεμική περίοδο Άγγελος Μεσσάρης το πάει 2-0 και 3-0 στο 25. Διπλοσκοράρει στο 30 ο Συμεωνίδης και με το 4-0 τελειώνει το ημιχρόνιο.

Στο 53 ο Μίμης Πιεράκος που σκοτώθηκε στο αλβανικό μέτωπο φθάνει το σκορ στο 5-0, όμως οι ολυμπιακοί δεν το βάζουν κάτω. Περίεργο. Αντί να ρίξει τους τόνους το 5-0, να απονευρώσει το παιχνίδι, να σηκώσουν τα χέρια οι ολυμπιακοί, τα αίματα βράζουν στον αγωνιστικό χώρο, όπως και στις κερκίδες.

Σε τρία λεπτά ο «ποδάρας», ο αρχηγός του Ολυμπιακού Γιώργος Ανδριανόπουλος βάζει δύο γκολ. Στο 56 μετά από ένα-δυο των αδελφών του Ντίνου και Βασίλη και στο 59 μετά από σέντρα του Λεωνίδα. Ο Ολυμπιακός κατέρρευσε στο 72. Πουτάνα μπάλα! Ο Μεσσάρης τράβηξε ένα σουτ, η πόρνη είχε μπόλικο φάλτσο και ο Κουράντης έκανε αυτογκόλ. Το 6-2 έσπασε ψυχολογικά τους φιλοξενούμενους. Τα άλλα δυο γκολ ο Μηγιάκης στο 76 και ο Πιεράκος στο 81. Σημειώνω ότι μέχρι τότε ο Παναθηναϊκός είχε κερδίσει μόνον μια φορά τον Ολυμπιακό, το 1926.

Επί τόπου οι παναθηναϊκοί έστησαν το σύνθημα: «Βάλαμε οκτώ στον Ολυμπιακό και τέσσερα στον Άρη - γεια σου Άγγελε Μεσσάρη». Δεν ξέχασαν και τα τέσσερα γκολ στον Άρη, διότι πρωταθλήτρια ομάδα το 1929 ήταν η ομάδα της Θεσσαλονίκης. Κι ένα δίστιχο στο θέατρο μετά το 8-2: «Έγινε ένα ματς, το δείλι - που 'ταν όλο μεγαλείο - και εδοκιμάσθη το τριφύλλι - με το οκτώ-δύο».

Ο Παναθηναϊκός στη συνέχεια κέρδισε τον Ολυμπιακό με 2 - 1 και στο ματς του β' γύρου, εκτός έδρας. Ήταν εποχή εντελώς ξένη με την Ελλάδα του αιώνα μας. Και οι ποδοσφαιριστές στις φάτσες, στα κορμιά, καμία σχέση με ό,τι βλέπουμε σήμερα.