ΗΤΑΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ, ΕΓΙΝΕ ΣΕΡ

Μου αρέσει ένας ποδοσφαιριστής να αρχίσει και να τελειώσει τη ζωή του στα γήπεδα σε μια ομάδα. Δεν είναι ρομαντισμός. Είναι και ρομαντισμός, έστω. Έχει, όμως, και την “πρακτική” του διάσταση το πράμα. Να το πω αλλοιώς.

Είμαι υπέρ των σχέσεων. Να δένεται κάποιος με την πατρίδα, με την ομάδα του, με το καφενείο του, με την γυναίκα του, μ' έναν φίλο, μ' ένα σκύλο. Ακόμα και μ' ένα δένδρο, μ' ένα ποτάμι. Λέμε.

Να μην είμαστε μόνοι μας. Αρκεί, βέβαια, να αξίζει να δοθούμε σε μία σχέση. Και τότε το όφελος είναι και πνευματικό, και συναισθηματικό, αλλά και χειροπιαστό, πρακτικό που λέμε. Δεν κερδίζει λιγώτερα ένας παίκτης αν ταυτιστεί με μία ομάδα, εκείνη την ομάδα που έχει την παιδεία να αναγνωρίσει και να επιβραβεύσει τον δικό της άνθρωπό. Όπως, από την άλλη, μία ομάδα παρουσιάζει μία άλλη εικόνα, με την έννοια του αληθινού κλαμπ, όταν καλύπτει τις όποιες φιλοδοξίες ενός ποδοσφαιριστή.

Οι σκέψεις αυτές με αφορμή τη γέννηση σα σήμερα 11 Οκτωβρίου, το 1937, του Μπόμπυ Τσάρλτον, ο οποίος από το 1995 χρίστηκε ιππότης. Ο σερ, λοιπόν, Ρόμπερτ Μπόμπυ Τσάρλτον πρωτοεμφανίστηκε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 1956. Μετά από 17 χρόνια στη μεγάλη Γιουνάιτεντ συνέχισε στην Πρέστον και την Ουώτφορντ, όπου το 1976 κρέμασε τα παπούτσια του. Δεν τα κατάφερε σαν προπονητής και πολύ σύντομα το παραδέχτηκε, δεν επέμεινε ποντάροντας στο μεγάλο ποδοσφαιρικό του όνομα.

Ήταν ο αρχηγός των μπέμπυδων ο Bobby Charlton όταν η Μάντσεστερ έγινε το 1968 η πρώτη αγγλική ομάδα που κατέκτησε το κύπελλο πρωταθλητριών, με δύο δικά γκολ στον τελικό. Ο Ράιαν Γκιγκς (1973), αφαίρεσε από τον σερ τον “τίτλο” του πρώτου σκόρερ της Μάντσεστερ και του ποδοσφαιριστή με τις περισσότερες συμμετοχές.

Στην εθνική Αγγλίας έπαιζαν μαζί ο επιθετικός Μπόμπυ και ο μεγαλύτερος αδελφός του Τζάκυ Τσάρλτον (1935), σέντερ-μπακ της Ληντς.

Διαβάστε ακόμα:

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ