ΤΟ ΜΥΡΜΗΓΚΙ ΦΩΛΙΑΣΕ ΣΤΗΝ ΜΠΑΡΤΣΕΛΩΝΑ

Το πιο δύσκολο. Να βρει κανείς την γυναίκα που θα κολλήσει. Ζήτημα ζαριάς, χωρίς υπερβολή. Την είδε, την γουστάρει με χίλια, τα περνάει ονειρεμένα μαζί της, όμως εκτός γάμου. Μέσα στο κλουβί, αφού φορέσει το στεφάνι, βγαίνουν άλλα πράγματα, που δεν τα ήξερε, που δεν τα περίμενε.

Η κουβέντα για τον ''δικό μας'', έτσι το λένε οι ψευτοκουλτουριάρηδες δημοσιογράφοι, για κάποιον που πέρασε από ελληνική ΠΑΕ. Μαλακία. Κανένας προπονητής και προπονητής, ξένος και Έλληνας είναι ''δικό μας'' ή μιας ομάδας ''δικός της''. Μιλάμε για εταιρείες και επαγγελματίες. Ο συναισθηματισμός γεννιέται μόνο στις διαπροσωπικές σχέσεις. Γκομενικές, φιλικές, επαγγελματικές, ακόμα και με μια πόλη, όμως όχι με τον κόσμο της γενικά κι αορίστως. Όχι με την εξέδρα, με την ΠΑΕ, το κόμμα.

Όσο για τη σχέση προπονητή και ΠΑΕ. Σήμερα ο επαγγελματίας μυρίζει λουλούδι στον μπαξέ, αύριο βγάζει μπόχα στη μύτη του μεγαλομετόχου. Πασίγνωστες καταστάσεις. Χρηματιστηριακού τύπου, λιμιτ απ, λιμιτ ντάουν, σε λεπτή κλωστή ραμμένη η σχέση προπονητή και ομάδας-προέδρου-εξέδρας. Και την ορίζουν τα αποτελέσματα, αλλά και η πίεση της εξέδρας. Πάντα. Δεν ξέρεις τι ξημερώνει αύριο. Ποτέ δεν ξέρεις. Ποτέ δεν μπορεί κανείς να προβλέψει. Είπαμε. Στο κωλοποδόσφαιρο η «χρηματιστηριακή» βελόνα από τη ζώνη του λευκού μεταπηδάει επιτόπου σ’ εκείνη του μαύρου, κι αντίθετα.

Ομάδα μεγέθους της Μπαρτσελώνα δεν κάνει κέφι κανέναν προπονητή. Σήμερα αυτόν, αύριο άλλον. Θέλει σύζυγο! Θέλει προπονητή για πέντε χρόνια, τουλάχιστον. Γιατί όχι και για μια δεκαετία. Έτσι είναι. Ομάδα παγκόσμια είναι η Μπάρτσα, οργανισμός διαπλανητικός, όχι καφενείο του ελληνικού πρωταθλήματος, που κάθε λίγο αλλάζει προπονητή. Ποιος, λοιπόν, είναι αυτός που έχει τα προσόντα γαμπρού- προπονητή. Δεν είναι εύκολη η επιλογή. Λέω το άλλο. Δεν υπάρχουν άτομα στα μέτρα των απαιτήσεων των 10-12 παγκόσμιων ομάδων, έτσι που τις γιγάντωσε η σύγχρονη βιομηχανία του ποδοσφαίρου.

Κρίθηκε και ο Βαλβέρδε υποψήφιος γαμπρός, ότι είναι από σπίτι, με διπλώματα από Οξφόρδη και Χάρβαρντ. Και από το καλοκαίρι του 2017 κάθισε στην ηλεκτρική καρέκλα της Μπάρτσα.

Ο Ισπανός Ερνέστος Βαλδέρδε, που γεννήθηκε το 1964, σα σήμερα 9 Φεβρουαρίου, είχε ανοίξει λογαριασμό στο ελληνικό πρωτάθλημα. Δύο φορές ήρθε στον Ολυμπιακό, και επειδή είχε επιτυχία, λες ότι η πόρτα παραμένει ανοικτή. Όχι πια, όταν έφτασε τόσο ψηλά. Όχι από Μπαρτσελώνα να ξεπέσει σε ελληνική ομάδα.

Παραλίγο, στο τσακ ήταν ο αποκαλούμενος ''μυρμήγκι'' από τους Βάσκους Ερνέστος Βαλβέρδε, να υπογράψει στην ΑΕΚ επί εποχής Ντέμη Νικολαϊδη. Το 2007 απολύεται ο Φερνάντο Σάντος, άλλο ότι βγήκε προς τα έξω πως το διαζύγιο ήταν συναινετικό. Ο Ίβιτς μέσα σ' αυτούς που πρότεινε στον Ντέμη για αντικαταστάτη του Πορτογάλου ήταν και ο Βαλβέρδε. Γνωστό αυτό.

Ο πρώην ποδοσφαιριστής και πρώην λατρεμένος των οπαδών της ΑΕΚ, πέραν απ' όσα άκουγε για τον κάθε υποψήφιο, πριν συμφωνήσει, ήθελε να έχει μαζί του ένα “φιλικό” τετ-α-τετ. Μια συνάντηση “γνωριμίας” σε προσωπικό επίπεδο και γι' αυτό ζήτησε να συναντηθεί με τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Το ίδιο έκανε και με τον Φερέρ, αφού σούταρε τον Σάντος. Μια νυχτερινή έξοδο σε ρεστωράν.

Στον Ντέμη Νικολαϊδη δεν του γέμιζε το μάτι ο Βαλβέρδε. Σα φάτσα, σα στήσιμο, σα σπρέχεν δεν του έκανε ο ψευτοβάσκος. Γι' αυτό στο προγραμματισμένο βράδυ δεν βγήκε μαζί του για φαγητό. Στο δείπνο με τον Βαλδέρδε παρών ήταν μόνο ο Ίβιτς.

Στη συνέχεια ο Νικολαϊδης το ξανασκέφθηκε, τον έψησε και ο Ίβιτς, και είπανε να πάρουνε στην ΑΕΚ τον Βαλβέρδε. Άργησαν μια μέρα, όμως!. Τον είχε κλείσει η Εσπανιόλ με την οποία ο Βαλβέρδε έφθασε τελικό ΟΥΕΦΑ. Από την Εσπανιόλ το 2008 το μυρμήγκι ήρθε στον Ολυμπιακό του Κόκαλη και πήρε το νταμπλ. Ο Μαρινάκης τον πέτυχε ελεύθερο, απολυμένο από την Βυγιαρεάλ και στον Ολυμπιακό πήρε τα δυο πρώτα πρωτάθληματα του εφοπλιστή, 2011 και 2012. Μετά τον Ολυμπιακό ανέλαβε την Βαλένθια και το 2013 επέστρεψε στην Αθλέτικο Μπιλμπάο, όπου το 2001 είχε ξεκινήσει την προπονητική του καριέρα, ως βοηθός.

Διαβάστε ακόμα:

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΧΩΡΙΣ... ΚΑΛΗ ΜΠΑΛΑ