ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΠΑΟΚ ΣΤΟ... ΚΑΡΜΠΟΝ

Είμαι φανατικός του δόγματος ''Μια από τα ίδια''. Το καλύτερο είναι αυτό. Να είσαι ωραίος, να τα περνάς περίφημα, να μη σε ενοχλεί ο περίγυρος και να δοξάζεις τούτο το άγιο ''κυρελέησον'' με την κουβέντα ''Μια από τα ίδια''. Απεναντίας, είναι κατάρα το ''Μια ζωή τα ίδια'' όταν η ζωή σου, η καθημερινότητα σου μοιάζει με δημόσιο ουρητήριο.

Ολυμπιακός- ΠΑΟΚ σε λίγο και αν ξέρεις από Ιστορία, αν θυμάσαι τι γίνεται κάθε φορά παραμονές ντέρπυ, λες και το γνωστό ''Μια ζωή τα ίδια'' είσαι μέσα. Τα ίδια και τα ίδια. Γυρίζεις πίσω δέκα χρόνια, είκοσι, σαράντα χρόνια, τα ίδια εμέσματα, είτε το ζευγάρι αντιπάλων σε κορυφαίο ντέρμπυ είναι αυτό, είτε διαφορετικό. Τάσκα η δουλειά. Σε καρμπόν αποτυπώνεται η ατμόσφαιρα και σε τούτη τη δόση.

Σε τρεις πράξεις το έργο κάθε φορά. Η πρώτη πριν ακόμα ξεκινήσει το παιχνίδι, τρεις και τέσσερις μέρες πριν, θα αρχίσουν να ξεβγάζουν τα άρρωστα αντέρα τους οι δυο πλευρές. Η δεύτερη πράξη παίζεται στο γήπεδο, γύρω από το γήπεδο και μέσα, στα αποδυτήρια, στις κερκίδες. Και η ''γιορτή του ποδοσφαίρου'', όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, θα ολοκληρωθει μετά τον αγώνα. Η ''συνέχεια'' είναι απαραίτητη, δίχως κι αυτή το ντέρμπυ θα περάσει λειψό στην Ιστορία.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΙ ΝΑ... ΦΤΑΙΕΙ ΣΤΗΝ ΑΕΚ;