ΤΟ STORY ΤΗΣ ΠΙΟ ΒΑΡΕΙΑΣ ΦΑΝΕΛΑΣ

Είναι οι δυο περισσότερο αναγνωρίσιμες φανέλες παγκοσμίως. Αυτή των New York Yankees κι εκείνη της εθνικής Βραζιλίας. Ο αποδυτηριάκιας δεν ασχολείται με το μπαίηζμπωλ. Παίζει μπάλα με τη θρυλική κίτρινη μπλούζα της Σελεσάο, που μέχρι το 1950 δεν υπήρχε. 

Η εμφάνιση της Βραζιλίας ήταν ολόασπρη. Έκατσε, όμως, σα σήμερα 16 Ιουλίου, εκείνη την αποφράδα ημέρα για τη χώρα, η ήττα από την Ουρουγουάη, στο τελευταίο παιχνίδι του μουντιάλ του 1950 στο γήπεδο Μαρακανά του Ρίο ντε Τζανέιρο. Μετά από μήνες πένθους, η ομοσπονδία αποφάνθηκε ότι η εμφάνιση ήταν γκαντέμικη.

Το 1953 μια βραζιλιάνικη εφημερίδα κάλεσε το κοινό να συμμετάσχει σε διαγωνισμό για το σχεδιασμό της νέας φανέλας. Απαραίτητη προϋπόθεση η χρήση τεσσάρων χρωμάτων στην εθνική σημαία της χώρας. Το πράσινο που συμβολίζει τα απέραντα δάση του Αμαζονίου. Το χρυσοκίτρινο που οδηγεί στο δρόμο προς την ευημερία και τον πλούτο. Το μπλε που παραπέμπει στον πλανήτη και το άσπρο στα αστέρια, τα οποία ζωντανεύουν τον ουρανό του Ρίο το βράδυ.

Ένας 18χρονος έφτιαξε 100 διαφορετικά σχέδια και τελικά ένα απ' αυτά υιοθετήθηκε από την ομοσπονδία. Τη διάσημη κίτρινη φανέλα. Η ειρωνεία είναι ότι το 1954 η Βραζιλία δεν κατέκτησε το μουντιάλ με τη νέα εμφάνιση. Το 1958, όταν κλήθηκε να αντιμετωπίσει την Σουηδία στον τελικό διαπιστώθηκε ότι η οικοδέσποινα φορούσε κίτρινα, επομένως έπρεπε η ομάδα του Πελέ να αλλάξει. Δεύτερη εμφάνιση ήταν η καταραμένη άσπρη. Η ομοσπονδία της Βραζιλίας απαγόρευσε τη χρήση της.

Άνθρωποι της βραζιλιάνικης ομοσπονδίας αλώνισαν την Στοκχόλμη και βρήκαν... μπλε μπλούζες. Τις αγόρασαν και επάνω σ' αυτές ράφτηκε το έμβλημα. Αυτή ήταν απλώς η αρχή. Τα άλλα τέσσερα μουντιάλ η Βραζιλία τα κατέκτησε με την - μέχρι πρόσφατα - πιο βαρειά ποδοσφαιρική φανέλα του κόσμου.

ΣΤΑ 35 Ο ΠΑΙΚΤΑΡΑΣ ΕΙΝΑΙ 26ΑΡΗΣ...