ΤΙΕΡΙ ΑΝΡΥ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗΣ

Από μια άποψη είναι θλιβερό, καθόλου ευχάριστο να βλέπεις έναν πρώην παικταρά να κυκλοφορεί στην πιάτσα σαν ο κύριος τίποτας. Ο κάποιος μέσα στο σωρό. Γιατί; Επειδή δεν δέχεται ότι έχει τελειώσει. Ότι ο κύκλος του έχει κλείσει οριστικά. Δεν υπάρχει επιστροφή. Ήταν παικταράς. Η φιρμάρα. Περιζήτητος. Και επειδή αναφέρομαι συγκεκριμένα στον μαυρούκο Γάλλο Τιερί Ανρύ, και χοντροφτιαγμένο οικονομικά. 

Κι όμως. Ο τύπος δεν έχει ησυχία. Μια κάνει τον προπονητή, και τον... βοηθό προπονητή, μια τον σχολιαστή, τον επιχειρηματία σε σχετικό και άσχετο αντικείμενο με τη μπάλα. Ακόμα και σε ταινία έλαβε μέρος σαν ηθοποιός. Μη χάσει ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τη αναγνωρισιμότητα του πρώην. 

Εγώ δεν θα τον έπαιρνα προπονητή στην ομάδα μου. Δεν το έχει. Ήταν παικταράς. Το μειονέκτημα! Έτσι λένε, κι έτσι είναι. Ο μεγάλος παίκτης δεν κάνει για προπονητής. Όσο έπαιζε η ψυχολογία του τον κάνει αλαζονικό, εγωιστή, τέλος πάντων δεν του επιτρέπει να είναι συνεργάσιμος με τους ποδοσφαιριστές, με συνέπεια να μην τους κερδίζει, να μην τους εμψυχώνει.

Ο Τιερί Ανρύ γεννήθηκε το 1977, σα σήμερα 17 Αυγούστου και ούτε στιγμή ξέχασε ότι ήταν παικταράς. Φόρεσε τη φανέλα της Μονακό, της Μπαρτσελώνα, της Γιουβέντους, της Άρσεναλ.

Ένα φεγγάρι τον πήραν προπονητή στην Μονακό ξι αυτός, ένας σταρ των γηπέδων στην παρουσίαση εμφανίστηκε  με σακάκι, με γραβάτα και για να πείσει ότι είναι προπονητής φόρεσε φόρμα και αθλητικά παπούτσια. Διασυρμός ενδυματολογικός. Σαν τον Τσίπρα! Έγινε πρωθυπουργός και επειδή ήθελε να παριστάνει τον αντισυμβατικό, τον αριστερό, τον αιρετικό κυκλοφορούσε με ξεκούμπωτο στο λαιμό πουκάμισο, ακόμα και στις πιο επίσημες εκδηλώσεις.

Η ΑΕΚ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΚΑΙ... ΚΑΥΤΗ ΜΕ ΑΝΑΤΡΟΠΗ