ΝΑ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥΣ, ΠΟΙΑ... ΦΑΝΕΛΑ!

Η φανέλα, ρε. Όχι το σώβρακο. Η φανέλα, όχι τα παπούτσια. Η φανέλα. Όπως η σημαία της χώρας. Το λάβαρο του επαναστάτη. Η φανέλα, λοιπόν, ας αλλάζουν το σχεδιασμό της ''εμφάνισης'' οι μαλάκες οι πρόεδροι των ομάδων. Βρε, άσχετε πρόεδρε, ο οπαδός επικοινωνεί πνευματικά με τη φανέλα. Και την θέλει όπως ήταν παλιά. Όπως την πρωτογνώρισε. Είναι το εικόνισμα της ομάδας. Δεν θα τολμήσει κανένας πρωθυπουργός να βάλει χέρι στην ελληνική σημαία, όχι μόνον στα χρώματά της, αλλά και τη συγκεκριμένη μορφή της. Εσύ, μεγαλομέτοχε της ΠΑΕ, γιατί πειράζεις και τη φανέλα της ομάδας;

Τη δουλειά μου ως πρόεδρος την κάνω μόνον με παίκτες φιλόδοξους. Που έχουν αγωνία να εξελιχθούν, να γίνουν καλύτεροι, να ολοκληρωθούν. Δεν θέλω κανέναν παίκτη να... βοηθήσει την ομάδα. Την καλύτερη βοήθεια την παίρνει η ομάδα από τον παίκτη όταν αυτός είναι πανέτοιμος ψυχολογικά και αγωνιστικά σε κάθε ματς και παίζει για τον εαυτό του, όμως σύμφωνα με τις εντολές του προπονητή.