ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΣΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΝΑ ΠΗΔΗΧΤΕΙΤΕ

Ένας άντρας και μία γυναίκα, ένα κορίτσι κι ένα αγόρι στο πρώτο τους ραντεβού. Μετά από πόσο χρόνο καταλήγουν στο κρεβάτι; Έγινε σχετική έρευνα από περιοδικό, το Time Out, ρωτήθηκαν 11.000 άτομα, και από τα δύο φύλα, σε 24 πόλεις διαφόρων χωρών. Και τι βγήκε από την έρευνα; Ότι πριν κάνουν έρωτα οι δυο τους το πρέπον είναι να προηγηθούν 3,5 ραντεβού. Τρείς με τέσσερις συναντήσεις τους. Διαφορετικά, δηλαδή αν πέσουν στο ψητό ενωρίτερα ή καθυστερημένα, τότε η σχέση τους κινδυνεύει να μη μπει στο σωστό δρόμο.

Ποια είναι η δική σου γνώμη; Πάντα ρωτάω αυτόν που με διαβάζει. Γιατί; Σε θέλω ενεργητικό, να μπαίνεις στο παιχνίδι, να έχεις άποψη, να συμφωνείς, να διαφωνείς. Να βγάζεις τη δική σκέψη σου. Όχι να είσαι “παθητικός δέκτης”. Στην πραγματικότητα δεν είσαι δέκτης, δεν έχεις εισπράξει τίποτα, αν προηγουμένως δεν επεξεργαστείς αυτό που σου πασάρουν. Και ανάλογα πράττεις, το καταπίνεις, το χωνεύεις ή το φτύνεις. Μιλάμε, βέβαια, για πράγματα που σε καίνε, που σ' ενδιαφέρουν, όχι τα αδιάφορα, τα άσχετα με σένα.

Να σου πω τη δική μου γνώμη επί του θέματος. Δεν χρειάζεται να μετράς τα ραντεβού για να αρχίσουν τα φιλιά και τα χάδια και στη συνέχεια του έργου να ακολουθήσει η διείσδυση. Τι εννοείς, αποδυτηριάκια; Οι δύο άγνωστοι, τέλος πάντων αυτοί που αποφάσισαν να γνωριστούν ερωτικά, συναισθηματικά, σεξουαλικά, να πάνε κατ' ευθείαν για πήδημα; Δεν κατάλαβες.

Σύμφωνα με την έρευνα, αν π.χ. το αγόρι βιάζεται από το πρώτο και το δεύτερο ραντεβού να κάνει σεξ, τότε θα κακοχαρακτηριστεί. Όπως, από την άλλη, αν οι δυο τους δεν το κάνουν π.χ. μετά το πέμπτο και το έκτο ραντεβού, τότε η δουλειά βρωμάει μεταξύ τους.

Για μένα όλα αυτά δεν υπάρχουν. Αυτό εννοω. Ο “χρυσός κανόνας” των 3,5 ραντεβού δεν μπορεί να ισχύει σε κάθε ερωτική γνωριμία. Να ανοίξω τα χαρτιά μου.

Βγαίνω με μιά κοπέλλα και κάνω παιχνίδι μαζί της. Το ερωτικό παιχνίδι. Που είναι άσχετο με...αριθμητική, με το πόσα ραντεβού έχουν προηγηθεί. Σαν παίκτης, λοιπόν, που βιώνω την ερωτοπαιχνιδιάρικη επαφή μου με την άλλην, την καταβρίσκω. Το πότε θα έρθει η στιγμή να θέλω εγώ, να θέλει κι εκείνη να... γυμνωθούμε, θα το αποφασίσει το παιχνίδι, που έχει τη δική του, τη μοναδική του χάρη.

Το “ραντεβού” είναι κι αυτός έρωτας, είναι μέρος του παιχνιδιού, διότι προσφέρει ηδονή και φαντασίωση. Μιλάς μαζί της, επικοινωνείς, και λειτουργείς σκακιστικά, επιτίθεσαι και αμύνεσαι, ενώ απελευθερωμένος από κάθε ορμή, επιδοτείς συνεχώς με θερμότητα τη συνέχεια.

Έτσι το βλέπω. Δεν υπάρχει ιδανικός κανόνας, 3-4 ή 8-9 ραντεβού. Πόσα, ανάλογα με την περίπτωση. Από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο την αρπάζω, χυμάω επάνω της, όταν καταλάβω ότι κι εκείνη με γουστάρει ''καταπεινασμένο''. Όπως μ' άλλην συμπαίκτρια η φάση να 'ναι διαφορετική. Να το καθυστερώ. Να το τραινάρω, διότι κι εκείνη δεν... βιάζεται παρ' ότι είναι διαθέσιμη. Επειδή την γεμίζει ολόκληρη αυτό που λέγεται φλερτ, επειδή ψοφάει να ακούσει κουβέντες υψηλής ερωτικής τέχνης, και να ''φτιαχτεί'', να...προετοιμαστεί.

Σκέπτομαι το στήθος της. Αν την χαϊδέψω τώρα θα το ευχαριστηθώ πολύ λιγώτερο απ' ό,τι μετά από μισή ώρα, μετά από μία ώρα. Και μέχρι τότε δεν σταματάμε να κάνουμε παιχνίδι και οι δύο, γιατί θέλουμε όταν φθάσουμε στην απόλυτη σαρκική επαφή, να είμαστε όσο γίνεται πιο αναμμένοι. Αυτά, από τον παίκτη που αρνείται τους κανόνες “καλής συμπεριφοράς” στο σεξ.

Διαβάστε ακόμα:

Γιατί γουστάρει η γυναίκα το one night stand!