ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

Πέθανε το κορίτσι και κάποιοι γράφουν στο διαδίχτυο “καλό ταξίδι...”. Αυτή την ευχή κάνουν στους πεθαμένους. «Καλό ταξίδι». Είτε θα ταξιδεύσει με παπόρι, είτε με τραίνο και αεροπλάνο. Πάντως, να έχει καλό ταξίδι.

Η πεθαμένη. Γίνεται αυτό; Να έχει πεθάνει κάποιος και να...ταξιδεύει. Και πως ταξιδεύει, μόνος, με παρέα; Διαβάζοντας ένα βιβλίο, παίζοντας χαρτιά, λύνοντας σταυρόλεξο, παρακολουθώντας από το ραδιόφωνο την εξέλιξη του ντέρμπυ.

Πέθανε, ρε. Τελείωσε. Έσβησε. Δεν υπάρχει πλέον. Πως να το πεις; Κι ο άλλος από μαλακία, από δήθεν αγάπη, αγνοεί τους φυσικούς νόμους και του εύχεται καλό ταξίδι.

Ευτυχώς! Μην του ευχηθεί του πεθαμένου και τίποτα άλλο. Και καλή διαμονή, εκεί που θα πάει. Που; Εγώ ομολογώ ότι δεν ξέρω που «πάνε» οι πεθαμένοι, είτε έχουν, είτε δεν έχουν καλό ταξίδι.

Ποτέ στους αιώνες των αιώνων ούτε ένας δεν γύρισε πίσω από τους πεθαμένους. Ούτε ένας. Να μας πει από που ήρθαν πίσω. Κι αν κάποιος ''εκεί'' του είχε ευχηθεί «καλό ταξίδι» στην επιστροφή του στη γη.

Διαβάστε ακόμα:

Τον φάγανε τον ειδωλολάτρη