ΕΝΑ ΔΩΡΟ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΗΛΙΘΙΟ!

Δεν θέλω δώρο. Να μου κάνουν δώρο και να κάνω δώρο. Αν χρειάζομαι κάτι, το αγοράζω ο ίδιος. Το δώρο είναι σοβαρό πράμα. Μια υψίστη χειρονομία που εκφράζει το Εγώ σου, το Είναι σου. Θέμα έμπνευσης. Πρόκειται για αυστηρά προσωπική επιλογή, με την όποια δίνεις τις εξετάσεις στον άλλονα. Άρα, απαιτεί σκέψη.Να σκεφθείς τι δώρο θα κάνεις.
Άρα, έρχομαι κι εγώ που θα αγοράσω το δώρο σε δύσκολη θέση, και φέρνω επίσης σε ζόρικη κατάσταση τον φουκαρά τον άλλονα, που τον υποχρεώνω να ανταποδώσει. Κι εγώ ο σοβαρός, ο αξιοπρεπής άνθρωπος δεν θέλω υποχρεώσεις. Να μου κάνει δώρο, μάλιστα και κάποιος που δεν τον κάνω κέφι, και εγώ να μπω στο λούκι. Να πρέπει να ανταποδώσω.
Δεν αγοράζεις το δώρο από το σουπερμάρκετ. Ούτε θα μπεις σ’ ένα μαγαζί και θα ρωτήσεις τον υπάλληλο: ''Παρακαλώ, ένα δωράκι για ηλίθιο, αν είναι δυνατόν να το τυλίξτε γρήγορα, είμαι βιαστικός...''. Έτσι θα το ξεφτυλίσεις το κατάστημα. Επειδή κάποιοι θα νομίσουν ότι έχει δώρα και για ηλίθιους. Άσε ότι θα μου πουν ότι εγώ είμαι ο ηλίθιος, αφού θέλω να κάνω δώρο σε ηλίθιο.

Έτσι που λες. Έχεις τις σκοτούρες σου, τα προβλήματά σου, να ‘χεις από πάνω και την έγνοια για το δώρο. Μάλιστα, και σ' έναν από τον όποιον ποτέ δεν ήθελες δώρο. Ούτε η μάνα μου είναι, ούτε η γκόμενά μου, ούτε ο ανηψιός μου. Τελικά, ορισμένοι που μου κάνουν δώρο δεν με σέβονται.

Διαβάστε ακόμα:

ΜΙΑ ΤΡΟΙΚΑ ΗΤΑΝ ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΜΕ ΤΑ ΔΩΡΑ