Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΝΟΜΑ

Αρνείται να υπηρετήσει στο στρατό. Να κρατήσει όπλο. Να σκοτώσει συνάνθρωπο. Αυτός είναι ο ''αντιρρησίας συνείδησης''. Αυτός που έχει συνείδηση και λόγω της συνείδησης του, δηλαδή για τα θρησκευτικά και ηθικά πιστεύω του, στέκεται απέναντι του κράτους. Δεν τον κρίνεις για έλλειμμα πατριωτισμού τον αντιρρησία. Είναι άδικο αυτό. Γιατί να έχει σχέση ο πατριωτισμός με τη φιλοσοφική θεώρηση των πραγμάτων του αντιρρησία, που αισθάνεται παγκόσμιος πολίτης. 

Από την άλλη, τι να κάνει το κράτος; Να αποδεχθεί ότι κάποιοι είναι υποχρεωμένοι κι άλλοι όχι να στρατευτούν. Δύσκολο. Το ''πρόβλημα'' της άνισης, της άδικης μεταχείρισης στην υποχρέωση της στράτευσης θα λυθεί... μόνο του. Οι πόλεμοι δεν πρόκειται ποτέ των ποτών να σταματήσουν διότι είναι η Νο 1 κονόμα εκείνων των χωρών που έχουν λόγο στον πλανήτη. Με τα χρόνια, όμως, και τους καιρούς οι στρατοί γίνονται επαγγελματικοί, ακόμα και στο βαθμό του...φαντάρου. Δεκτοί γίνονται, βέβαια, και οι εθελοντές.

Στην Ελλάδα κάθε 15 Μαίου σα σήμερα, διεθνής ημέρα των Αντιρρησιών Συνείδησης, γίνονται διαμαρτυρίες ακτιβιστών επειδή δεν αναγνωρίζεται ακόμα και παραβιάζεται το δικαίωμα όποιου συνειδητά δεν θέλει στρατιωτική εκπαίδευση και οπλισμό. Διαφωνία υπάρχει και στην κρατική τακτική να υποχρεώνει τον αντιρρησία πολίτη να στρατεύεται και να υπηρετεί σε υπηρεσία άοπλος.

Αλήθεια. Ποιος πόλεμος, έστω ένας, έλυσε κάποιο, έστω ένα πρόβλημα της ανθρωπότητας. Έστω κάποιου μόνο λαού. Και ποιος πόλεμος έγινε, γίνεται για να σταματήσει τους πολέμους; Κανένας. Ποτέ, ούτε μια φορά στην ατέλειωτη Ιστορία των πολέμων, ένας, έστω μόνον ένας να αποφασίστηκε από τον απλό κόσμο. Τους πολέμους τους αποφασίζουν μόνο οι αρχηγοί κρατών, οι οποίοι ελέγχονται από τους εργοστασιάρχες, από τους επιχειρηματίες της πολεμικής βιομηχανίας, με τη συνεργασία των αιώνιων τραπεζιτών.

ΑΝ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΞΕΝΟΙ...