Ο ΚΟΣΜΑΚΗΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ, Η ΛΑΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ

Είκοσι ένα χρόνια είναι πεθαμένη και για έναν αιώνα ακόμα δεν θα σταματήσουν να την θυμούνται, να γράφουν γι' αυτήν τούτο και το άλλο. Την πριγκήπισσα Νταϊάνα. Στα 36 της σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα με τον Αιγύπτιο εραστή της η τότε πρώην σύζυγος του διαδόχου του βρετανικού θρόνου. Σα σήμερα στις 31 Αυγούστου, το 1997.

Ποια ήταν πράγματι η λαίδη Ντάι δεν έχει καμία σημασία. Καμία. Αφορά την ίδια. Μόνον. Σημασία έχει πως εκείνη έχει καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση. Πώς; Όπως γουστάρει ο κόσμος. Σαν ένας θαυμάσιος άνθρωπος. Γλυκός. Ευγενικός. Μια γυναίκα αδικημένη. Άτυχη στο γάμο της μ' αυτόν τον απόλυτα κλασικό αρχιμαλάκα Τσαρλς. Μια φιλάνθρωπος, μια αγία που απλά δεν την έχει αγιοποιήσει το παπαδαριό.

Ό,τι και να γραφτεί, αληθινό και ψεύτικο, ότι ήταν ανώμαλη, φιλήδονη, χαρακτήρας ψεύτικος, δεν αλλοιώνει με τίποτα την εικόνα που έχει ο κόσμος για την Νταϊάνα. Και για το όποιο πρόσωπο που οι μάζες έχουν ανάγκη να το νοιώθουν έτσι, όχι αλλοιώς.

Υπάρχουν κάποια πρόσωπα που ο κόσμος δεν τα ξεχνάει. Ποτέ. Γιατί; Άγνωστο. Κάτι κουβαλάνε και πεθαμένοι, απ΄ εκεί που βρίσκονται γρατσουνάνε το παγκόσμιο συνειδητό, την παγκόσμια μνήμη. Μέρυλιν Μονρώ. Τζάκυ Ωνάση - Κένεντυ. Τσε Γκεβάρα. Τζαίημς Ντην. Ουίνστον Τσώρτσιλ. Ροντόλφο Βαλεντίνο. Μάικλ Τζάκσον. Έλβις Πρίσλεϋ. Κάσιους Κλαίη. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Λέω στην τύχη ονόματα αθάνατα, τα οποία ανά πάσα στιγμή και με την πιο φτηνή αφορμή εμφανίζονται στην επικαιρότητα.