ΠΙΣΤΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΟΠΩΣ ΟΠΑΔΟΙ

Χριστιανός είναι ο άνθρωπος. Δεν έχει κανένα πρόβλημα να κολλήσει με τρόπο θρησκευτικό και με την αγαπημένη του ποδοσφαιρική ομάδα. Θρησκεία, άλλωστε, είναι η ομαδάρα του, το λέει κι το εννοεί. Δηλαδή; Είναι πιστός. Δηλαδή; Είναι τυφλός. Αυτό σημαίνει πίστη. Το ότι είναι στην τύφλα. Όπως και ο πιστός της θρησκείας, του κάθε δόγματος. Ούτε ξέρει, ούτε τον ενδιαφέρει να μάθει τι είναι, τι διδάσκει ο χριστιανισμός, τι ζητάει η θρησκεία του, η κάθε θρησκεία από τον πιστό της.

Πρόεδρος ομάδας μπλέκεται σε δωροδοκία. Συμπεριφέρεται αλήτικα, τραμπούκικα, αντικοινωνικά. Και λοιπόν; Δεν θα αρνηθεί την... πίστη του στην... ιδέα της ομαδάρας του ο οπαδός, ο πιστός; Με τίποτα. Μη σου πω ότι γουστάρει να κάνει βρωμοδουλειές η προεδράρα του διότι είναι κουφάλες οι άλλοι, αυτοί των άλλων ομάδων και τους αξίζει να τους τη φέρει μπαμπέσικά ο δικός τους.

Χάνει η ομάδα. Έχει χρόνια να πάρει το πρωτάθλημα. Αγωνιστικά δεν βλέπεται. Σέρνεται. Κανένα πρόβλημα. Δεν υπάρχει καμιά περίπτωση ο πιστός να γίνει άπιστος. Να αλλάξει θρησκεία. 

Έτσι που λες. Δεν ακυρώνει ο άλλος την πίστη του επειδή ένας ρασοφόρος αντί να καθοδηγεί πνευματικά μία τρυφερή ύπαρξη, την... περιποιείται σεξουαλικά. Ο Θεός δεν φταίει. Η θρησκεία είναι υπεράνω.

Μια ζωή ο αποδυτηριάκιας μπέρδευε ποδόσφαιρο και θρησκεία. Χωρίς να αναφέρεται στη θρησκεία και στο ποδόσφαιρο. Σημασία έχει να προσεγγίσει κανείς το ψυχισμό. όχι τις όποιες πνευματικές αποσκευές κουβαλάει στην τύφλα του ο πιστός, ο φανατικός της ομάδας, της θρησκείας.