ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΜΑΛΟ, ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΚΙΟΛΑΣ

Παντού και πάντα. Ο δράκος είναι παρών. Σε όλες τις εποχές, σε κάθε χώρα. Δεν κρατιέται ο δράκος, όταν το άτομο κτυπηθεί από την τρέλα, την μανία του να την πέσει σε απροστάτευτη γυναίκα. Να την βιάσει, ίσως και να την σκοτώσει. Ατέλειωτη η βίβλος των σχετικών περιπτώσεων, σχεδόν παρόμοιων σε διαφορετικούς αιώνες, σε διαφορετικούς τόπους. Η ανωμαλία είναι ίδια. Και δεν αντιμετωπίζεται. Δεν θεραπεύεται. Παρά μόνο με ευνουχισμό, τον οποίον αποδέχονται οι ίδιοι οι σαλταρισμένοι. Όσοι δυστυχείς έχουν φάει στο μπράτσο την ένεση από αίμα δράκου.

Δεν είναι σε θέση ο δράκος να συγκρατήσει την αχαλίνωτη, τη φλογισμένη επιθυμία του να τιμωρήσει μια γυναίκα. Όταν ένα βράδι ''αποφασίσει'' να δράσει, να επιτεθεί σε γυναίκα, δεν υπάρχει τίποτα, μα τίποτα να τον σταματήσει.