ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ!

Απαγορεύεται το νυχτερινό μαγαζί να βάζει μουσική μετά τις 10 το βράδυ. Και το καλοκαίρι μετά τις ένδεκα. Νόμος, αποφασίστηκε στις 9 Νοεμβρίου του 2019. Διαμαρτυρία από τους ιδιοκτήτες των κέντρων, μπαρ, ρεστωράν και σία, οι οποίοι έκαναν λόγο για κυβερνητικό σαμποτάζ στις επιχειρήσεις τους. Το μέτρο δεν το γουστάρει και η πελατεία, η οποία δεκαετίες πλέον έχει μάθει να ξεκινάει τη νυχτερινή εξόρμηση μετά τα μεσάνυχτα.

Έξοδο έχει το 15χρονο κορίτσι, με την παρέα στη τάδε ντίσκο. Το ωράριο της διασκέδασης δεν είναι 5 με 6 μέχρι 10, άντε τις 11. Όχι. Ο μαλάκας ο μπαμπάς δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, την... αντίσταση στο κατεστημένο της νεολαίας. Θα πάει, λοιπόν, να παραλάβει την μικρά (στο θέμα ντίσκο δεν είναι μικρά η ανήλικη κόρη) ξημερώματα. Αφού θα έχει χαράξει η αυγούλα.

Για το νόμο, που λέγαμε. Δεν πρόκειται για απαγόρευση. Κακώς γίνεται λόγος για απαγόρευσης ''μουσικού'' θορύβου. Πρόκειται περί προστασίας, σε ώρες κοινής ησυχίας, αυτών των πολιτών που δεν είναι υποχρεωμένοι να ενοχλούνται από την ηχητική, χορευτικού τύπου, ρύπανση. 

Ελεύθερος, κατά τον νομοθέτη, ο καθένας να ακούσει μουσική, όποια αρκουδοειδή κάνει κέφι, και να χορεύει. Γιατί, όμως, να είναι ελεύθερος να στέλνει και τα κλαμπατσίμπανα μέσα στο σαλόνι και την κρεβατοκάμαρα του γείτονα. Κάποιοι θέλουν να κοιμηθούν, να κουβεντιάσουν μέσα στο σπίτι τους, να ακούσουν τη μουσική της αρεσκείας τους. Το πρόβλημα, διότι υπάρχει πρόβλημα, είναι ότι τα μαγαζιά είναι φυτρωμένα ανάμεσα σε σπίτια και ο κόσμος υποφέρει από τη διασκέδαση άλλων.