ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΜΕ ΟΝΟΜΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ

«Όταν πίνω, σκέπτομαι..., κι όταν σκέπτομαι, πίνω». Η κουβέντα βγήκε από το στόμα ενός Γάλλου δραματουργού, που με τον Μολιέρο, αποτελούν τους κορυφαίους Ευρωπαίους τραγωδούς του 17ου αιώνα. Το όνομα του Ζαν Ρασίν, γνωστός στην Ελλάδα ως Ρακίνας.

Ας μη λάβουμε υπ’ όψιν τη... φιλοαλκοολική ατάκα του Ρακίνα, ο οποίος ήταν ένας θεοσεβούμενος άνθρωπος, μάλιστα κάποια στιγμή της ζωής του άρχισε να λειτουργεί ως μοναχός, ξεκομμένος από τα εγκόσμια. Κι αυτό συνέβη μετά το γάμο του.

Όποιος απροσανατολισμός! Να επηρεαζόμαστε από την προσωπική ζωή των ξεχωριστών ανθρώπων και να μην περιοριζόμαστε αυστηρά στη σπουδαιότητα ή όχι των έργων τους.
Ο Ρακίνας γεννήθηκε σα σήμερα 22 Δεκεμβρίου το 1639 και πέθανε το 1699, τότε, που στα χρόνια του το θέατρο θεωρούνταν κάτι φτηνό, δεύτερο πράμα, οπωσδήποτε αναξιοπρεπές, έγραψε τραγωδίες εμπνευσμένες από τα έργα των κλασικών, των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων.
Μπήκε στην Αυλή του Λουδοβίκου του 14ου. Εποχή όπου τη βοήθεια στην τέχνη και στην επιστήμη την παρείχε ή ο βασιλιάς ή το ιερατείο της Εκκλησίας. Ο Ρακίνας έγραψε τις τραγωδίες, όλες με γυναικεία ονόματα στον τίτλο, Ανδρομάχη, Φαίδρα, Εσθήρ, Θηβαίς, Βερενίκη.

Η Φαίδρα, το απόλυτο αριστούργημα του, βασίζεται στον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη (φώτο, σε παράσταση η Έλεν Μίρεν). Ο Ρακίνας ερμήνευσε τη μοίρα της ηρωίδας του, με την διδασκαλία του άγιου Αυγουστίνου.

Διαβάστε ακόμα:

Η ΓΙΑΓΙΑ ΤΑ ΕΙΠΕ ΟΛΑ