ΠΑΤΗΣΕ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ..., ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ!

Η προσωπική ιστορία του Γερμανού Βέρνερ Φον Μπράουν είναι απόλυτα συνδεδεμένη, περισσότερο από κάθε άλλον επιστήμονα, με την πυραυλική ανάπτυξη. Καταραμένο πλάσμα ο άνθρωπος. Ο Θεός, αν τον κατασκεύασε αυτός, δεν του έδωσε φτερά, όμως στο δίποδο δεν του έφθαναν τα αερόστατα και τα αεροπλάνα. Με τους πυραύλους ήθελε να εξερευνήσει και το σύμπαν, αν είναι δυνατόν να πλησιάσει όπου κρύβεται ο δημιουργός του.

“Ο πατέρας του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος” είχε ένα όνειρο, να πατήσει άνθρωπος στο φεγγάρι, όπως και πράγματι συνέβη. Και; Ναι, αυτό ρωτάω δίχως καμία εκτίμηση στις επιστημονικές ανακαλύψεις.

Πόσο καλύτερος έγινε ο άνθρωπος που έφθασε και στο φεγγάρι; Άργησε κομματάκι ο μέγας Βέρνερ φον Μπράουν, αλλά κάποια στιγμή αντελήφθη πως όταν η γαμημένη επιστήμη υπηρετεί την εξουσία, πριν αυτός ο κόσμος τελειώσει, η Ιστορία θα τον καταγράψει όχι ως μέγιστο εξερευνητή, αλλά ένα μουνόπανο πρώτα του Χίτλερ και μετά της αμερικάνικης πλανηταρχίας.

Ναι, το μέλος του ναζιστικού κόμματος και αξιωματικός των Ες-Ες, έστω παρά τη θέλησή του, και μετά τον πόλεμο ενεργούμενο των ΗΠΑ, αυτός, ο Μπράουν, ο πρώτος διευθυντής της NASA, μετά από δέκα χρόνια κόντεψε να αποτρελαθεί όταν συνειδητοποίησε τον κίνδυνο από τη μαζική παραγωγή των διαστημικών όπλων.

Γεννήθηκε σα σήμερα 23 Μαρτίου, το 1912, και πέθανε όπως ένας κοινός άνθρωπος, ένα χωμάτινο πλάσμα κι αυτός, κτυπημένος από τον καρκίνο στα 65 του χρόνια.

Διαβάστε ακόμα:

ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΑΛΚΑΝΙΟΙ, ΡΕ, ΚΑΙ ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ