ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟΣ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ

Το 1980 πέθανε ο Άλφρεντ Χίτσκοκ. Το άτομο. Ο περίεργος. Έχω γράψει σεντόνι γι' αυτόν όπου αναλύω την υπόθεση τρόμος, θρίλερ, μυστήριο, σασπένς στο σινεμά. Έψαξα να βρω το σεντόνι, δεν τα κατάφερα, κάπου θα βρίσκεται χωμένο.

Με τα ζόρια βλέπεται σήμερα ο Χίτσκοκ. Δεν κράτησα στο αρχείο μου καμία ταινία του. Αυτός ο μαιτρ στο είδος του, για τον οποίον έχουν γραφτεί ατελείωτα πράγματα, ύμνοι αληθινοί από τους ειδικούς του σινεμά, σου λέω ότι έχει ξεπερασθεί, εντελώς. Έχουν εκτιμηθεί ως ιστορικές οι ταινίες του Υπόθεση Νοτόριους (1946), Σιωπηλός Μάρτυρας (1954), Δεσμώτης του Ιλίγγου (1958), Στην Σκιά των 4 Γιγάντων (1959), Τα Πουλιά (1963) κ.α.

Πληκτική, ξεπερασμένη είναι η κάθε ταινία του Χίτσκοκ. Σε σύγκριση μειονεκτεί σήμερα ακόμα και μ' ένα θρίλερ που θα φτιάξει στο Χόλυγουντ ένας σκηνοθέτης Β' Εθνικής.

Γεννήθηκε σα σήμερα 13 Αυγούστου, το 1899. Η μόνη ταινία του Χίτσκοκ, με διαχρονική κι όχι απλά μουσειακή, αξία είναι η πρώτη του, το 1930, Juno an the paycock, Η Ήρα και το Παγώνι, βασισμένη στο θεατρικό έργο του Ιρλανδού Σων Ο' Κέισυ. Ουδεμία σχέση με θρίλερ.

Διαβάστε ακόμα:

ΜΑΣΣΑΛΙΩΤΙΔΑ, ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ 226 ΧΡΟΝΙΑ