ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΡΕ, ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΟΥ;

Ιστορία πέρα για πέρα αληθινή. Και από τις πιο τιμημένες του 1821, με όσο πιο λίγα λόγια. Οι τεράστιες πράξεις δεν έχουν ανάγκη από φιοριτούρες.

Τέλη Αυγούστου 1825, στο Μεσολόγγι. Αφού προηγήθηκετο σφυροκόπημα του πυροβολικού στις θέσεις των αμυνόμενων Ελλήνων, οι Οθωμανοί δοκιμάζουν διάφορες πολιορκητικές επιχειρήσεις. Δεν τους βγαίνει η δουλειά με τα λαγούμια και με τα ντου του Κιουταχή πασά. Να βρουν τρόπο να μπουκάρουν.

Υπόγειες στοές φουλαρισμένες με μπαρούτι είναι τα λαγούμια. Τι γίνεται; Λαγούμια οι Τούρκοι, «κόντρα λαγούμια» οι Έλληνες, προκειμένου να αχρηστεύουν τα υπονομευτικά έργα των Τούρκων. Μαστόρια της συγκεκριμένης «ειδικότητας», της ''λαγουμικής'', από την πλευρά των πολιορκημένων, σκάβουνε λαγούμια κάτω(!) από τα λαγούμια των πολιορκητών και τα ανατινάζουν πριν από τους εχθρούς.

Επόμενη κίνηση των Τούρκων να σηκώσουν λόφο από μπάζα, ώστε από υψηλώτερο σημείο να βαράνε τους υπερασπιστές του Μεσολογγίου. Τις νύχτες, όμως, οι Έλληνες βγαίνουν έξω από τα καβούκια τους και αφαιρούν χώμα που το είχαν συσσωρεύσει οι πολιορκητές.

Σα σήμερα 2 Σεπτεμβρίου, ο αρχιπαικταράς λαγουμιτζής Θανάσης Βρύζας, Αρβανίτης, που πολέμαγε στο πλευρό των οχυρωμένων, την έκανε φίνα τη δουλειά του. Έριξε φωτιά από ένα σπέσιαλ πονηρό, κρυφό δικό του λαγούμι κάτω από το βουνό με τα χώματα των μεμέτηδων, και το σκόρπισε όλο στον αέρα. Με την ανατίναξη, όπως είχε προσυμφωνηθεί, δίνεται το σύνθημα, πετάγονται έξω οι πολιορκημένοι, αιφνιδιάζουν τους Τούρκους και τους καταστρέφουν ό,τι πολιορκητικό κόλπο είχαν στήσει επί τρεις μήνες!

Ο Κιουταχής δεν έχει κλείσει το τεφτέρι στο παζάρι του με τους Μεσολογγίτες. Με τον φοβερό πολέμαρχο Χατζημπέη στέλνει νέα πρόταση, προκειμένου να παραδοθεί η φρουρά του Μεσολογγίου. Φοβερά πράγματα. Ο αρχηγός των Γκέγκηδων πολεμιστών, ο Χατζημπέης μεταφέρει τους όρους του αφεντικού του.

Άκουσαν τον Αλβανό οι Μεσολογγίτες και τελικά αρνήθηκαν το νιτερέσο με τούτη την κουβέντα «Δεν παραδινόμαστε, είμαστε αποφασισμένοι να πέσουμε μέχρι ενός».

Ο Χατζημπέης έχασε τη μιλιά του.Κι όταν άνοιξε το στόμα, να, ποια ήταν η απάντηση του Αλβανού, ατέλειωτοι ουρανοί του αιώνιου Άνδρα! «Η τιμή μου και η παλληκαριά μου δεν μου επιτρέπουν να σας πολεμήσω. Είστε ήρωες». Αυτή ήταν η βαρειά κουβέντα του υπάλληλου του Κιουταχή, όταν είδε στα μάτια με ποιους είχε να κάνει.

Έφυγε από το στρατόπεδο των Μεσολογγιτών ο Αλβανός Χατζημπέης, επέστρεψε στον Κιουταχή, μάζεψε τους άνδρες του και αποχώρησε από την πολιορκία. Ρωτάω. Ρε, ξεφτυλισμένοι Έλληνες, που βρίσκεται το άγαλμα αυτουνού του Χατζημπέη, αυτουνού του Άνδρα που σεβόταν τους όρχεις μέσα στη βράκα του. Που έχετε στήσει την προτομή του. Πουθενά. Ούτε και η φάτσα του υπάρχει σε κάποιο από τα σχολικά βιβλία.

Διαβάστε ακόμα:

ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΑΠΟ ΚΑΛΟΓΡΙΑ