ΑΓΝΩΣΤΗ ΦΥΛΗ ΟΙ ΑΡΣΕΝΙΚΟΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΙΝΕΜΑ

Με αφορμή το γέννηση του Νίκου Κούρκουλου σα σήμερα 5 Δεκεμβρίου, το 1934, να στο πω από την αρχή και απότομα. Δεν υπάρχει ελληνικός κινηματογράφος. Ποτέ δεν τον πήρα στα σοβαρά και ακούω βερεσέ όλα αυτά για την χρυσή εποχή του, όπως και για τις ποιοτικές ταινίες της νέας γενιάς.

Το αμερικάνικο σινεμά, που το παραδέχομαι, στηρίχθηκε στους ηθοποιούς που έπαιζαν “το παλληκάρι του έργου”. Στους ζεν πρεμιέ. Αυτοί ήταν οι σταρ, πάντα, Ακόμα και σήμερα, πολλές δεκαετίες μετά τον Γκάρυ Κούπερ και τον Ρόμπερτ Ταίηλορ, ο πρωταγωνιστής, αυτός που προβάλλεται ως ο ερωτεύσιμος της ταινίας, δεν μπορεί να είναι ένας νερόβραστος, ένας αγύμναστος χάλιας, όπως συνέβαινε στην Ελλάδα.

Ο Νίκος Κούρκουλος είναι η κραυγαλέα εξαίρεση του τυπικού ζεν-πρεμιέ στον εγχώριο κινηματογράφο. Σκληρός και μπάνικη φάτσα. Και επειδή απουσίαζαν οι γκόμενοι γι' αυτό το ρόλο καλούσαν ηθοποιούς από το θέατρο, όπως π.χ. οι Αλεξανδράκης, Χορν που δεν είχαν κοψιά σινεματζήδικη.

Το ελληνικό θέατρο, πολύ περισσότερο το ελληνικό σινεμά έπασχε από ζεν-πρεμιέ. Κι έχει τη μεγάλη, την αποκαλυπτική του σημασία αυτό. Ο Έλληνας στη σκηνή και στην οθόνη έδωσε τον κωμικό, δεν έβγαλε τον αρσενικό, τον εραστή, το λεβεντόπαιδο, τον κακοποιό, τη σκληρή αλλά και αγαπητικιά φάτσα. Ο ζεν πρεμιέ ήταν πάντα στη γυάλα, εύθραυστος, ευαίσθητος, φοβισμένος, ηττοπαθής, μοιρολατρικός.

Μία ομάδα με 11 παικταράδες φτιάχνεις από σπουδαίους κωμικούς. Χατζηχρήστο,Φωτόπουλο, Σταυρίδη, Γκιωνάκη,. Μακρή, Αυλωνίτη, Κωνσταντάρα, Μουστάκα, Βουτσά, Λογοθετίδη, Ηλιόπουλο, Βέγγο. Εκτός από τον Νίκο Κούρκουλο, δύσκολα να χαρακτηρίσεις αυθεντικό ζεν-πρεμιέ κάποιον άλλον, ίσως τον Γιάννη Βόγλη.
Σπουδαίοι ηθοποιοί οι Αλέκος Αλεξανδράκης, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, δεν μιλάμε για τις μετριότητες Ανδρέα Μπάρκουλη, Γιώργο Φούντα, Φαίδωνα Γεωργίτση, Ιάκωβο Καμπανέλλη, που δεν έπιασαν ποτέ την εικόνα του καθαρόαιμου ζεν πρεμιέ αλά Μπραντ Πητ και Τζώρτζ Κλούνυ, ούτε καν Αλαίν Ντελόν και Ρίτσαρντ Γκηρ.

Η κυριαρχία στο ελληνικό σινεμά του κωμικού ρόλου, που συνήθως είναι σαχλαμαρίστικος, γελοίος και βλακώδης, όχι απαραίτητα αστείος, ίσως φανερώνει με το δάκτυλο το πορτραίτο του μέσου Έλληνα άνδρα, όσο και να μην είναι εθνικά υπερήφανο να το δεχθούμε. Καθόλου τυχαίο που στα σενάρια των ελληνικών ταινιών απουσιάζει, έστω δεν αναδεικνύεται ο με άλφα κεφαλαίο Άνδρας.

Ο Κούρκουλος πέθανε Ιανουάριο του 2007 στα 73. Πριν στραφεί στο θέατρο είχε κάνει ένα φεγγάρι σέντερ-μπακ στον Παναθηναϊκό. Ο προπονητής Χάρυ Γκαίημ του είπε: ''Αγόρι μου, δεν είσαι για μπάλα, σου ταιριάζει να γίνεις ηθοποιός...''.

Με την ευκαιρία, κάτι ακόμα για τον Κούρκουλο. «Δεν με ήθελε για γαμπρό του ο Γιάννης Λάτσης, γιατί ήταν ο ίδιος ερωτευμένος με την κόρη του, την Μαριάννα!» είχε αναφέρει το 1994 σε τηλεοπτική εκπομπή ο ίδιος ο μακαρίτης, για τον πολυσυζητημένο έρωτα του με την κόρη του βαρύμαγκα πολυτρισεκατομμυριούχου «μπάρμπα – Γιάννη», όπως ήξεραν στην πιάτσα τον Έλληνα με τα περισσότερα λεφτά στο εξωτερικό. Χωρισμένη η Μαριάννα από τον πατέρα του γιου της Πάρη, τον Γρηγόρη Κασιδόκωστα, παλιό πολίστα του Παναθηναϊκού και αργότερα ρέκορντμαν σε δημαρχιακές θητείες στην Γλυφάδα. Ο Κούρκουλος ήταν παντρεμένος όταν γνωρίστηκε με την κόρη Λάτσαινα.

«Πως θέλετε να ανεχτεί άλλον άνδρα δίπλα της ο πατέρας της Μαριάννας όταν αυτός είναι μαζί της ερωτευμένος;». Για τη «φροϋδική διαπίστωση» πατέρας – κόρης μίλησε αστειευόμενος ο Νίκος Κούρκουλος που είχε θυμώσει με τις φήμες ότι ο «πεθερός» του έκανε δώρο ένα κότερο, ένα θέατρο, ένα ποσό με πολλά μηδενικά.

«Αν ήταν να γίνω ζιγκολό θα το έκανα τότε που ήμουν τεκνό, τότε που μετρούσα, τότε που οι γυναίκες έπεφταν ανάσκελα για μένα» πρόσθεσε ο Κούρκουλος, που δικαιολόγησε την αδυναμία του πατέρα προς την κόρη. «Κι εγώ αν έβλεπα κάποιον να την φλερτάρει θα τον έσκιζα!».

Στην ίδια συνέντευξη: «Ήμουν κάποτε ερωτευμένος με την αξέχαστη Τζένη Καρέζη, πριν από το γάμο της με τον Κώστα Καζάκο». Δεν ανέφερε ο Κούρκουλος αν είχε δεσμό με την μακαρίτισσα, και πολύ καλά έκανε.

Διαβάστε ακόμα:

ΔΕΙΞΕ ΤΑ ΟΠΙΣΘΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ