ΤΗΝ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΤΟΥ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΣΤΟΝ... ΤΖΟΓΟ

 
Κερδίζει ο παίκτης και λέει «Τους τα πήρα». Τέρμα και τελειώσε! Ο τζόγος είναι η αξονική τομογραφία του αιώνιου ανθρώπινου όντος. Του καθένα μας, δηλαδή. Πάνω στο παιχνίδι ο παίκτης βγάζει όλη την αλήθεια της φύσης του, του εαυτού του.

Μιλάμε πολύ σοβαρά. Αν κάτι άλλο αξίζει ο τζόγος, πέρα από το ταξίδι του δραπέτη από την καθημερινότητα που προσφέρει για κάποιες ώρες, είναι ότι καθρεπτίζει το χαρακτήρα του ατόμου. Τη φτιάξη του. Κι αυτό αποκαλύπτεται ακριβώς όταν παραδίδεται, όταν αφήνεται στο παιχνίδι, και  ξεφεύγει από το μαγκανοπήγαδο της ρουτίνας.

Τι θα πει «Τους τα πήρα»; Από ποιους, δηλαδή, τα πήρε για να έχουμε καλό ερώτημα. Φεύγει κερδισμένος από τον ιππόδρομο, από το καζίνο, από την μπαρμπουτιέρα, από τη χαρτοπαικτική λέσχη και λέει «Τους τα πήρα».

Κι αν έχασε λέει «Μου τα πήρανε». Πήρες χαμπάρι; Αυτός δεν τα «έδωσε». Αυτός δεν τα έπαιξε τα λεφτά του. Του τα πήρανε. Ποιοι, όμως; Οι αντίπαλοι. Ποιοι είναι οι αντίπαλοι;

Ο ψυχισμός του τζογαδόρου βγαίνει μ' αυτή την κουβέντα. ''Τους τα πήρα''. ''Μου τα πήρανε''. Όταν κερδίζει, τότε είναι ο νικητής. Τους τα πήρε. Όταν χάσει, τότε μπήκε στο παιχνίδι η γκίνια, η ατυχία, η αδικία, η καντεμιά.

Η ψυχή του τζογαδόρου φωτίζει και τον ψυχισμό εκατομμυρίων άλλων ανθρώπων που δεν είναι απαραίτητα τζογαδόροι. Δηλαδή; Η φουκαραδοσύνη. Ο λεχριτισμός. Η μιζέρια. Το πόσο αδύναμοι είναι οι άνθρωποι απέναντι στη μοίρα τους. Το πόσο αναξιοπρεπείς στην ήττα τους. Το πόσο εύκολα παραδίδονται στο παραμύθι που θα τους λανσάρει ο πολιτικός.

Ο πολίτης ψηφίζει τον πολιτικό. Όχι, όμως για να πεί ο πολίτης στον πολιτικό τι θα κάνει. Περιμένει ο πολίτης όχι από τον ίδιον, αλλά από τον πολιτικό να καθαρίσει την μπουγάδα. Κι όταν ο πολιτικός τον πουλήσει, τότε ο φουκαράς πολίτης θα πει Με πούλησε. Δεν θα πει Έκανα λάθος, έδειξα εμπιστοσύνη σ' αυτόν τον πολιτικό.

Τελικά! Έξω από το παιχνίδι της ζωής είναι το άτομο. Επί της ουσίας αυτή είναι η αλήθεια. Κάτι θέλει να μας πει μόνο όταν μπαίνει στο μπούγιο. Όταν γίνεται μάζα για να τρομάξει άλλον, άλλους. Να τους απειλήσει. Και τελικά, άσχετο αυτό στην κουβέντα, κάνει πάντα μία τρύπα στη θάλασσα.
Διαβαστε ακομα:

ΔΕΝ ΧΟΡΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗ ΨΥΧΡΑ, ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΚΕΦΑΛΙ ΠΡΩΤΑ...