ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

 

Ποτέ και ουδείς ρώτησε τον Ιησού αν επιθυμεί ο ίδιος να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο το παραμύθι της Σταυρώσεως και της Αναστάσεως. Βεβαίως, πράγματι τον κάρφωσαν στο ξύλο, και αληθώς επέστρεψε στους ουρανούς, όμως η αναπαράσταση του έργου είναι ψεύτικη, δηλαδή χωρίς συμμετοχή του πρωταγωνιστή. Και χωρίς την έγκρισή του! Ποτέ, άλλωστε, και σε ουδένα απόστολο, προφήτη, πατριάρχη, ο Χριστούλης εξέφρασε την επιθυμία ότι γουστάρει κάθε Πάσχα το ίδιο πανηγύρι.

 

Δίνω την αποκλειστική πληροφορία ότι ο Ιησούς, επειδή είχε πάρει πρέφα πως κάποιοι πονηροί την έψαχναν να ανοίξουν νέο μαγαζί, νέο σουπερμάρκετ θρησκείας, πριν ξεψυχήσει στο Σταυρό προειδοποίησε: «Θεός είμαι, όχι ηθοποιός να δίνω κάθε χρόνο την ίδια παράσταση…». Τον έγραψαν κανονικά οι γραμματείς και φαρισαίοι του χριστιανισμού. Συνεχίζουν κάθε χρόνο την ίδια βιόλα.

Ο Υιός του Θεού δεν ξανανασταίνεται! Η θρησκεία είναι σοβαρό πράμα και δεν σηκώνει σάπια, ούτε παραμυθάκια. Μια φορά σταυρώθηκε, μια φορά αναστήθηκε και τέλος! Αυτή είναι η αλήθεια και ο κάθε χριστιανός οφείλει να την αποδέχεται με σεβασμό και φόβο Θεού. Και ο Υιός είναι Θεός, όχι τσαρλατάνος στη γύρα να κονομήσει με το ίδιο κόλπο, «σταυρώνομαι, αλλά δεν ψοφάω».

 

Ο Χριστός, λοιπόν, δεν ξανανασταίνεται, τον ξανανασταίνουν οι άνθρωποι, αυτά τα ζώα, αυτά τα άπιστα σκυλιά, γιατί; Δεν τους φτάνει η μία φορά, η αληθινή, η πραγματική Σταύρωση και Ανάσταση, προκειμένου να προβληματιστούν, να παραδειγματιστούν, τέλος πάντων να εμπεδώσουν τη διδασκαλία Του, το νόημα της παρουσίας Του στη Γη. Νοιώθουν την ανάγκη να …ξαναθυμούνται το κορυφαίο επεισόδιο της χριστιανοσύνης, γιατί; Να κοροϊδέψουν τον εαυτό τους, ότι μπορούν να διάγουν βίο χριστιανικό, αλλά και να δουλέψουν τον Θεό! «Να, βλέπεις, μεγαλοδύναμε, δεν είμαστε κοπρίτες, τιμούμε την θυσία Του, την προσκυνούμε, τη δοξάζουμε. Αυτά, άντε και του χρόνου, Μεγαλοδύναμε!».

Δεν εκφράζει πίστη θρησκευτική το Πάσχα, όπως άλλωστε και κάθε ειδωλολατρική λατρεία, όταν ως σώου επαναλαμβάνεται συστηματικά. Επιβεβαιώνεται έτσι του δίποδου η ατέλεια, η πνευματική του ανεπάρκεια να τελειοποιηθεί. Γι’ αυτό παραμένει πλάσμα ελλειπές, άμαθο, βουτηγμένο στην υπαρξιακή δυστυχία του.

Αδιόρθωτος ο κόσμος Σταθερά στον αστερισμό του Διαβόλου. Με πρώτη σκέψη στην κονόμα. Επειδή στους αιώνες είναι αδιόρθωτος ο άνθρωπος. Και στους αιώνες λεχρίτης, και βγάζει την ουρά του είναι έξω από κάθε κακό.

Υπάρχει Θεός, Χριστός, Βούδας, Μωάμεθ. Ποιος ασχολείται αν υπάρχουν. Ο πονηρός κοσμάκης χρειάζεται σωτήρες. Γιατί; Επειδή ο κοσμάκης δεν είναι σε θέση να σωθεί μόνος του. Να, που δεν τους σώζουν ούτε οι σωτήρες των ουρανών. Και από που να τους σώσουν; Μήπως εννοούν πως ο Θεός προκαλεί τα δεινά, πολέμους, οικονομική κρίση. Όχι, βέβαια. Ούτε ο Θεός εκλέγει κυβερνήσεις και βάζει φόρους.

«Καλή Ανάσταση» λένε οι απατεώνες οι άνθρωποι και εννοούν τη δική τους ανάσταση, όχι του Ιησού. «Καλή Σταύρωση» ποτέ δεν λένε οι χαμούρες. Μαγκιά. Κάνουν κέφι να αναστηθούν, όμως χωρίς προηγουμένως να σταυρωθούν.

Διαβαστε ακομα:

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΣ ΥΜΝΟΥ