ΤΑ ΣΚΥΛΟΤΡΑΓΟΥΔΑ ΜΑΘΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ

 
Το σώσε γίνεται στη γειτονική μας Βουλγαρία με τους Έλληνες τραγουδιστές. Στις προγραμματισμένες τους εμφανίσεις γεμίζουν τα... γήπεδα Χιλιάδες κόσμο μέσα, και απ' έξω! Να σουπω τοι άλλο το κουφό. Πας σε λαϊκό ταβερνάκι, σε φαγάδικο γειτονιάς κι ακούς ελληνικό σταθμό να παίει σκυλοτράγουδα. Μετά, λοιπόν, την ''πολιτική'' αλλαγή στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, το 1989-90, η Βουλγαρία άνοιξε τον ορίζοντα στους Έλληνες... νυχτόβιους τραγουδιστές. Αυτούς οι οποίοι πλέον κάνουν αρπαχτές όχι μόνον στην Κύπρο και στους ομογενείς Αυστραλίας, Καναδά, αλλά και στην πρωτεύουσα της κοντινής μας Βουλγαρίας.
 
Και σκέπτομαι...  Το παραμύθι, ο μύθος της... πολιτικής αλλαγής. Ότι κάτι άλλαξε, πραγματικά και ποιοτικά, σε μια χώρα επειδή αυτή γίνεται κομουνιστική, σοσιαλιστική, χουντική, δημοκρατική. Παραμύθι φούρναρης.
 
Τι άλλαξε στην Ελλάδα της δεξιάς με την πρώτη φορά αριστερά; Τίποτα. Ούτε ο κόσμος κατάφερε να αλλάξει την... αριστερή κυβέρνηση.
 

Μέχρι το 1989 οι Βούλγαροι δεν ξέρουν τα σκυλάδικα τραγούδια. Δεν τα άκουγαν. Δεν παίζονταν σε κέντρα, στις ταινίες, στην τηλεόραση. Με την ανατροπή και την απώλεια της εξουσίας από το κομουνιστικό κόμμα, μετά από 45 χρόνια, επιτόπου γεννιέται η σχολή του βουλγάρικου σκυλοτράγουδου. Τους έδειξαν το δρόμο Έλληνες τραγουδιστές. Ακούς αμέτρητους Βούλγαρους, φιρμάτους κι όχι τραγουδιστές, και νομίζεις ότι δουλεύουν σε μαγαζιά της εθνικής οδού. Με σουξέ ελληνικού τύπου σκυλέ τραγουδιού της συμφοράς. Καψούρικα, αμανετζήδικα, φτηνοτράγουδα.
Διαβαστε ακομα:

ΜΕ ΝΤΑΗΛΗΚΙ Ο ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ