ΕΤΣΙ ΚΡΑΤΑΝΕ ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ!

 
Το γήπεδο ήταν ο μέγας καημός του αεκτζή. Του ποτισμένου με αεκοσύνη, όχι του τυχαίου οπαδού. Του συμπτωματικού, του ευκαιριακού αεκτζή. Ο συνειδητός και σκεπτόμενος οπαδός της ΑΕΚ, το γράφω και το εννοώ, ζούσε και ανάπνεεμέχρι να τελειώσει το νέο γήπεδο. Επιτέλους, η ομάδα απέκτησε το δικό της. Και ένα μεγάλο και βαθύ χαμόγελο καρδιάς ανθίζει όποτε έχει την ευτυχία να παρακολουθεί τα παιχνίδια μέσα από την Άγια Σοφιά

Αδιάφορο για τον αεκτζή με τουλάχιστον 30 χρόνια π.χ. συναισθηματικής σχέσης με την ομάδα, αν το γήπεδο στηνόταν πάλι στην Φιλαδέλφεια ή κάπου αλλού. Οπουδήποτε αλλού. Πάνω απ' όλα η «εγκατάσταση»! Όχι εκείνη η γυφτιά, η ομάδα να παίζει σε γήπεδο «ξένο», άσχετο με τη γέννηση και την Ιστορία της ΑΕΚ.

Η Φιλαδέλφεια, δεν το συζητάμε, είναι ταυτισμένη με την Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως. Λες «Φιλαδέλφεια» και η σκέψη πάει πρώτα στα τρία γράμματα, Α, Ε, Κ. Λες «ΑΕΚ» και η σκέψη πάει στην Νέα Φιλαδέλφεια, όχι στο Ψυχικό, το Χαλάνδρι και την Κηφισιά.

Γιατί, όμως, αφού το γκρεμισμένο γήπεδο να ξανακτιστεί, να γίνει οπωσδήποτε στη Φιλαδέλφεια, μικρή σχέση με την πόλη πριν 50 και 80 χρόνια. Ας κτιζόταν εκτός κατοικημένης περιοχής, αδιάφορο για τον αεκτζή αν θα πάρει πρωτάθλημα! Πρώτα γήπεδο, μετά όλα τα άλλα. Γιατί;

Να δείχνουν στα παιδιά τους φωτογραφίες του γηπέδου της Φιλαδέλφειας στο YouTube. Μόνο έτσι θα βαπτίσουν, θα ευλογήσουν αεκτζήδες τα παιδιά τους. Όταν οι γονείς θα θυμούνται τι βίωσαν, και θα περιγράφουν  στιγμές αλησμόνητες, εικόνες από το παρελθόν.
Διαβαστε ακομα: