ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ, ΑΝ ΠΙΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΡΧΕΙΣ ΜΟΥ

Σα σήμερα τέλειωσε η μεγαλύτερη, σε μεγαλείο(!), μάχη στην Ιστορία του ανθρώπινου γένους πάνω στη γη. Σα σήμερα πριν από 2.500 χρόνια περίπου, εδώ στην Ελλάδα, έγινε η πιο θρυλική, η πιο επική στρατιωτική σύγκρουση από καταβολής. Θερμοπύλες. Οι 300 του Λεωνίδα.

Δυο λόγια μονάχα για τη μάχη στα Στενά, σα σήμερα 20 Αυγούστου, το 480 πριν τον Χριστό.. Όταν μιλάμε για Πόλεμο, σ’ εκείνους τους αιώνες της αρχαίας Ελλάδος, δεν εννοούμε τίποτα σχετικό και... παρόμοιο με οτιδήποτε συμβαίνει σήμερα.

Πόλεμος Πατήρ Πάντων, είπε ο μέγας φιλόσοφος Ηράκλειτος. Ο Πόλεμος, δηλαδή, έχει ανώτερη αξία από τη φιλοσοφία, τις τέχνες, την επιστήμη, τα γράμματα. Αν πιάνεις το νόημα. Αν, δηλαδή, δεν είσαι ελεύθερος, τι να κάνεις το θέατρο και το κινητό τηλέφωνο, το εξοχικό και τον καλό μισθό κρατικού υπαλλήλου. Η δε ελευθερία περνάει πρώτα από το δρόμο του πολέμου. Και επειδή ο άνθρωπος είναι καταραμένος δεν γλυτώνει ποτέ από τον πόλεμο- τον οδηγεί στην αντιπαλότητα, στην αναμέτρηση, στην πάλη έτσι κι αλλοιώς ο εχθρός, αλλά και η διεστραμμένη του φύση.

Μάχη των Θερμοπυλών. Λέω, λοιπόν, κύριε νεοέλληνα, ότι ουδεμία σχέση έχουμε με τους παικταράδες τους αρχαίους. Αρκεί μονάχα τούτο::Στον τάφο του Αισχύλου δεν χαράχτηκε ούτε λέξη ότι πρόκειται για τον μέγιστο στους αιώνες των αιώνων ποιητή. Τι είναι αυτό; Δέκα χρόνια πριν από τις Θερμοπύλες ο συγγραφέας τραγωδιών Αισχύλος πολέμησε στον Μαραθώνα, κι αυτό το γεγονός, η συμμετοχή του στη μάχη, αναφέρεται στον επιτάφιο του. Τίποτα άλλο. Περισσότερο τιμητικό θεωρήθηκε ότι έλαβε μέρος σε πόλεμο πατριωτικό, παρά ότι έγραψε θέατρο. Αθάνατο και αξεπέραστο θέατρο.

Επιστροφή στον Σπαρτιάτη Λεωνίδα, ίσως τους μεγαλύτερους όρχεις της αιωνιότητος. Και στα Στενά των Θερμοπυλών. Δώδεκα μέτρα γης το πλάτος του περάσματος. Ανάμεσα στο βουνό που το λένε Καλλίδρομο, δυτικά, και τον Μαλλιακό Κόλπο, ανατολικά. Η δίχως σύγκριση ηρωϊκή πολεμική αναμέτρηση, όπου ο Λεωνίδας πέρασε στην αθανασία παρ' ό,τι, δεν ήταν αυτός ο νικητής, τελικά.

Ο αποδυτηριάκιας στη φυλλάδα έχει γράψει ατέλειωτα κατεβατά, σεντόνια κι όχι, για την τριήμερη Μάχη των Θερμοπυλών. Τέλειωσε με το θάνατο του Λεωνίδα, του βασιλιά της Σπάρτης, αφού προηγουμένως είχε διώξει τους άλλους Έλληνες κι έμεινε για να πεθάνει με τους 300 συμμαθητές του. Όχι γιατί το επέβαλε ο νόμος της Σπάρτης, το γνωστό ''Δεν εγκαταλείπουμε ποτέ το πεδίο της μάχης''. Γουστάρανε

Διαβαστε ακομα:

ΜΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΙ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΛΕΝΕ