ΒΥΖΙΑ ΜΑΝΑΣ ΚΑΙ ΕΡΩΜΕΝΗΣ

 

Η κυρία έκλεισε τα 89. Και παραμένει ακόμα σταρ. Την πυροβολούν τα φλας από κάθε γωνιά, όπου κι αν βρεθεί. Κυκλοφορεί υπεράνω ηλικίας η φρεγάτα, με το ίδιο πάντα σκαρί, και έξω από τη σκέψη της οι έννοιες Γριά, Γιαγιά, Συνταξιούχος, Τελειωμένη, Απόμαχη, Βετεράνος.

Τα μάτια της και η λάμψη του προσώπου της δείχνουν ότι το τζάκι της είναι ακόμα αναμμένο, όπως ήταν και της γιαγιάς της, που ερωτοτροπούσε, και ήθελε να την φλερτάρουν όταν κι αυτηνής το κονταίρ είχε περάσει τα 80.

 

Ο αποδυτηριάκιας έχει πάρει θέση εδώ και χρόνια. Δύο είναι εκτός συναγωνισμού οι γυναίκες του περασμένου αιώνα, και οι δύο γεννήθηκαν το 1934, και μήνα Σεπτέμβριο. Στις 20 του μήνα σα σήμερα η Ιταλίδα Σοφία Λώρεν, στις 28 η Γαλλίδα Μπριτζίτ Μπαρντώ. Δύο αιώνια θηλυκά ήρθαν στον κόσμο τον ίδιο έτος κι όμως είναι εντελώς διαφορετικής κοπής Αφροδίτες. Η Λώρεν είναι η συνέχεια της παλιάς, της βουκολικής γυναίκας, της μάνας, με τη φαρδειά λεκάνη για να γεννάει εύκολα, με μπούτια, με πιασίματα. Η Μπαρντώ, από την άλλη, όρισε τις σωματικές αναλογίες στην γυναίκα της διαστημικής εποχής και της σεξουαλικής απελευθέρωσης. Της εργαζόμενης, της κομψής, της αδύνατης. Εκείνης που μοιάζει με τα μανεκέν και κάνει παιχνίδι εκτός οικίας, εκτός οικογένειας.

Δύο γυναίκες τεράστιες. Ευλογημένες. Ονειρεμένες. Ανήκουν στην αιωνιότητα. Εκφράζουν και το σήμερα, και το χθες, και το αύριο.

 

Το μάτι μου, το ομολογώ, όταν πιτσιρικάς πρωτοείδα τη φωτογραφία της Σοφίας Λώρεν με πινέζες καρφωμένη έξω από κινηματογράφο, έπεσε κατ' ευθείαν στην κορμάρα της. Ευλογημένε, Θεέ μου, τι βυζάρες, τι μπουτάρες είναι αυτές στην λιονταρίνα, στην Εύα με την άγρια φύση επάνω της του βασιλιά, Ένας είναι στη ζούγκλα.

Σοφία Λώρεν. Το ατόφιο θηλυκό χρυσάφι στο γυναικείο κορμί. Αρχέτυπο της Αμαζόνας που αρνήθηκε το ρόλο της θεάς και αποφάσισε να γίνει σύμβολο της πρόκλησης της σεξουαλικής ορμής, να συνδράμει στη διαιώνιση του είδους. Με τις αναλογίες τις δικές της και τη θερμοκρασία της συνεχίζεται ο Οίκος, διατηρείται το γένος, διότι σίγουρα θα δώσει τον πολύτιμο καρπό.

Η Σοφία Βιλάνι Σιλικόνε, γνωστή ως Σοφία Λώρεν, δεν υποτάχθηκε στη μοίρα της. Νόθα, δεν την αναγνώρισε ο πατέρας της, αν πράγματι ήταν εκείνος που θαρρούσε για πατέρα της, και σε χρόνια πείνας και δυστυχίας βγήκε στο κλαρί, στην πορνεία. Με δική της απόφαση, πιθανόν να την έσπρωξε η μάνα της. Στα 14 της συμμετέχει σε διαγωνισμό ομορφιάς, δεν βγαίνει πρώτη. Ψάχνεται σ' άλλα καλλιστεία, και μετά από δύο χρόνια γνωρίζει τον κινηματογραφικό παραγωγό Κάρλο Πόντι, τον άνδρα της ζωής της.

Βυζιά μάνας και ερωμένης, καθαρά, αγνά, υπερήφανα, αισθητικής γλυπτού. Όλοι οι συμπρωταγωνιστές της στις ταινίες την ερωτεύθηκαν. Λέγεται ότι δεν πήγε με κανέναν. Ψιλοαπίθανο να μην απάτησε τον κοντό, χοντρό, φαλακρό Κάρλο Πόντι, 21 χρόνια μεγαλύτερό της, με τον οποίο έκανε δύο γιους

Διαβαστε ακομα:

Ο ΒΡΩΜΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΠΑΔΑΡΙΟ