Η ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΑ ΞΥΝΕΙΣ

Τι κάνεις σ’ αυτή την περίπτωση; Τι άλλο παρά να τα ξύνεις. Κάποιος ενοχλητικός μύκητας έχει κάνει τη ζημιά. Ίσως ένα βακτήριο, ένα παράσιτο, ένας ιός, όλα αυτά. Κονδυλώματα, χλαμύδια, κάτι τέτοια περίεργα προκαλούν και πόνο στο κατούρημα, και τσούξιμο.

Ο αποδυτηριάκιας είναι υπέρ του ξυσίματος των γεννητικών οργάνων. Είναι μια θέση πολιτική αυτή. Πολιτικοποιημένη στάση να τα ξύνεις, είτε έχεις πρόβλημα, είτε όχι. Είτε σε «τρώνε» οι όρχεις σου, ο κόλπος σου, είτε όχι.

Τα ίδια τα γεννητικά όργανα μ΄ όσα βλέπουν σήμερα δεν αισθάνονται καλά, γι’ αυτό έχουν ανάγκη να ξυστούν. Να εκφραστούν, δηλαδή. Να εκδηλώσουν την αντίθεσή τους σ’ όλα όσα συμβαίνουν.

Τα ξύνω σημαίνει σε γράφω. Και μαζί δηλώνω την αδυναμία μου να αλλάξω τη μοίρα μου και τον περίγυρο μου. Γι’ αυτό στέκομαι απαθής. Δεν αντιδρώ. Δεν επαναστατώ. Τα ξύνω, ρε. Ό,τι και να μου λένε. Ό,τι και να μου υπόσχονται. Εγώ τα ξύνω. Και με τα δυο μου χέρια.

Ξύσε μας, μου λένε τα γεννητικά μου όργανα. Άσε να βαράνε το παιχνίδι τους τα κόμματα, τα κανάλια, εγώ τα ξύνω.

Διαβαστε ακομα:

ΣΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ ΕΧΟΥΝ... ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ