Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΓΑΜΟ

Είμαστε ερωτευμένοι. Είμαστε αγαπημένοι. Έχω βρει τον άνθρωπό μου. Τέτοια με τη σέσουλα. Τα διαβάζει για μήνες, για χρόνια πολλά η κομμώτρια, η πωλήτρια του σούπερμάρκετ, η φοιτήτρια, η κυρία που δουλεύει σε τράπεζα, σε κάποια επιχείρηση και αν τα πάρει σοβαρά όλα αυτά τα μέλια και τα σάλια, ένα θα σκεφθεί. Ζω σ' άλλον κόσμο. Καμμία σχέση με την κοινωνία της showbiz.

Για παράδειγμα η περίπτωση της κυρίας Βίκυς Καγιά. Ένα πρώην μοντέλο το οποίο ήταν για δύο δεκαετίες από τους πρώτους στόχους των παπαράτσι. Η Βίκυ Καγιά έκανε αυτό, η Βίκυ Καγιά έκανε το άλλο. Και κάποτε το κορίτσι παντρεύτηκε. Τρισευτυχισμένο δήλωσε. Και χώρισε. Κι όταν ζευγάρωσε μ' άλλον, επίσης διαζευγμένο, μετά από ένα χρόνο τι λέει;

“Έχω τώρα άντρα σύντροφο. Στον γάμο μου δεν είχα σύντροφο”.

Δεν μπαίνω στα προσωπικά. Αλλοίμονο. Μέσα από τα πρόσωπα κρίνουμε φαινόμενα και συμπεριφορές που κυριαρχούν και δεν τις γουστάρουμε. Αν δεχθούμε ότι τα πράγματα είναι έτσι όπως τα λέει σήμερα η κυρία Βίκυ Καγιά, το ερώτημα, και δεν είναι προσωπικό, είναι:

Η γυναίκα που έχει απαίτηση στο γάμο να είναι αληθινός σύντροφος ο σύζυγός της, τι κάνει γι' αυτό; Κάτι πρέπει να κάνει. Δίνεις για να σου δώσουν. Αν είσαι αρακτή ή, ασχολείσαι λίγο με τον άλλον, τότε η συντροφικότητα πάει περίπατο. Ούτε είναι ωραίο μόνον η γυναίκα, μόνον ο άνδρας να δίνει περισσότερα απ' όσα παίρνει.

Ύστερα είναι και το άλλο. Ένας άνδρας π.χ. λόγω ιδιοσυγκρασίας να έχει αυτή κι όχι μία άλλη συμπεριφορά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάει την σύντροφό του, ούτε ότι θέλει να πέσει σε ναυάγιο ο γάμος του. Άρα; Μη ζητάς, κυρία μου, περισσότερα απ' όσα ο άλλος μπορεί να σου δώσει. Η συντροφικότητα λειτουργεί και με λίγα χάδια, με λίγα τρυφερά λόγια, με λίγα πηδήματα. Νομίζω.

Διαβάστε ακόμα:

Γυναίκα που φιλάς το χώμα που πατάει