ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ

Η nova, όπως κάθε κανάλι ιδιωτικό, πολύ περισσότερο συνδρομητικό, είναι εμπορική επιχείρηση. Δεν πουλάει παραμύθι φούρναρης ιδεολογία και λειτούργημα, όπως π.χ. ένα κόμμα, μια θρησκεία, μια εφημερίδα, ένα σωματείο δημοσιογράφων.

Η nova, λοιπόν, που έχει τα δικαιώματα των αγώνων πρωταθλήματος, απαγορεύει στους έμμισθους δημοσιογράφους της να κάνουν κρίσεις για την διαιτησία. Λάθος το λέω! Επιτρέπονται τα δημοσιογραφικά σχόλια, αρκεί να είναι... υπέρ της διαιτησίας. Ότι σωστά το κοράκι έδωσε το πέναλτυ π.χ. Απαγορεύεται, όμως, στον δημοσιογράφο να πει ότι το πέναλτυ είναι μαϊμού.

Ποιο είναι το τερατώδες; Να κατηγορείται το κανάλι γιατί δεν κάνει... δημοσιογραφία! Δεν κάνει, διότι δεν γουστάρει να κάνει. Κι αυτό διότι οι πελάτες, οι συνδρομητές δεν είναι σε θέση να δεχθούν δημοσιογραφική προσέγγιση στην περιγραφή των παιχνιδιών. Ακόμα, διότι οι ίδιες οι ΠΑΕ, με τις οποίες έχει σύμβαση το συνδρομητικό κανάλι, δεν θέλουν αντικειμενική κριτική.

Το ζήτημα δεν είναι τι κάνει η nova και το κάθε κανάλι. Το κάθε μέσο, εφημερίδα, ραδιόφωνο. Ούτε τι ενοχλεί τον συνδρομητή που πρώτα είναι οπαδός. Ούτε τι απαιτεί η κάθε ΠΑΕ. Το ζήτημα είναι τι κάνει ο επαγγελματίας δημοσιογράφος. Το σωματείο του. Η συνδικαλιστική δυναμική του.

Αυτό είναι το ζητούμενο. Γιατί, λοιπόν, ανέχεται ο επαγγελματίας δημοσιογράφος να γίνεται μαϊμού δημοσιογράφος. Γιατί συμβιβάζεται. Επειδή δεν θέλει να χάσει τη δουλειά του. Κατανοητό. Άλλο αυτό, όμως, άλλο να τα βάζουν με το κανάλι. Το κανάλι ούτε υπέρ της δημοσιογραφίας είναι, ούτε ενάντια. Τι μαλακίες είναι αυτές. Το κανάλι ενεργεί, και καλά κάνει, σύμφωνα με τα συμφέροντά του. Πώς αλλοιώς θα επιβιώσει;

Άρα κυκλοφορούμε σε κοινωνία μπουρδέλο, για να κάνουμε ταμείο. Σε κοινωνία όπου κυριαρχεί η απουσία κριτικής. Και περισσεύει η χυδαιότητα. Η διαμαρτυρία. Σε κωλοκοινωνία που ο κάθε απατεώνας κι όχι ψάχνει το δίκαιό του με καταγγελίες. Άι σιχτίρ.

Διαβάστε ακόμα:

Γιατί θέλει κανάλι ο Μαρινάκης