ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΚΟΙΝΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

 

Τα πρωτοσέλιδα. Λες και είναι ίδια με τα χθεσινά. Τα προχθεσινά. Τα περσινά. Ο αναγνώστης τα ξέρει πριν κυκλοφορήσει η εφημερίδα. Λείπει η αλήθεια από τη μια και από την άλλη η φαντασία. Η αλήθεια απουσιάζει διότι είναι απαγορευμένη. Δεν την θέλει ο αναγνώστης της φυλλάδας. Σα να περιμένει πελάτες αντικαπνιστές το εστιατόριο μόνο για καπνιστές.

Αν, λοιπόν, η εφημερίδα τολμήσει να ακουμπήσει την αλήθεια για τούτο και το άλλο θέμα της επικαιρότητας έρχεται κατ' ευθείαν κόντρα στο κοινό της. Στους αγοραστές της.

Ποιο το νόημα τα κανάλια και οι εφημερίδες στο διαδίκτυο να παρουσιάζουν τη στημένη δημοσιογραφία των πρωτοσέλιδων, αθλητικών και πολιτικών; Αυτή η ιστορία ξεκίνησε αρχές της δεκαετίας του '90 από το ''Κανάλι 29'' του Γιώργου Κουρή. Πρόγραμμα τζάμπα πράμα. Δεν χρειάζεται να πληρώσει φράγκο, διότι δεν αγόρασε τα δικαιώματα ταινίας, σήριαλ, ντοκυμανταίρ, κάποιου γηπεδικού αγώνα, ούτε να στήσει πολυέξοδη εκπομπή στο στούντιο, ούτε να κάνει εξωτερική μετάδοση με τηλεοπτικό συνεργείο.

Το υλικό της εκπομπής είναι οι καθημερινές εφημερίδες που θα κρεμαστούν στα μανταλάκια των περιπτέρων. Τέλος πάντων, τότε πριν 30 χρόνια η εφημερίδα πουλούσε. Καμιά σχέση με τις κυκλοφορίες σήμερα. Κι όμως, εφημερίδες που δεν πιάνουν ούτε χίλια κομμάτια την ημέρα, μοστράρονται ακόμα και σήμερα, λες και εκφράζουν κάτι το ξεχωριστό. Σε ιδεολογία, σε πολιτική άποψη, σε κοινωνική παρέμβαση.

Πριν λίγα χρόνια η γαλλική Liberation, εφημερίδα που πρωτοεκδόθηκε το 1973 και πάντα ψάχνεται να εντυπωσιάσει, βγαίνει με πρωτοσέλιδο DIEU DÉMISSION. Αυτός ήταν ο κύριος τίτλος της ημέρας. “Θεέ, παραιτήσου”, δηλαδή. Κι όταν το 2005 εξαγοράστηκε από Ρότσιλντ (ανήκε μέχρι το 2014 στον ιδιοκτήτη απόγονο της Νο 1 οικογένειας της Ευρώπης), η εφημερίδα δεν άλλαξε γραμμή, προσανατολισμό. Η Λιμπερασιόν πουλάει πνεύμα, πρωτοπορία, αριστερισμό, υποτίθεται πως κρατάει τα μπόσικα των σοσιαλιστών, των προοδευτικών ιδεών. Ούτε “Figaro” είμαστε, σου λένε, δηλαδή δεξιά, ούτε “Monde”, δηλαδή κέντρο.

Άλλο πρωτοσέλιδο της περίεργης Liberation ήταν με τίτλο “Άντε, μαλάκα(!), στο καλό”, αναφερόμενη σε Γάλλο μεγαλοβιομήχανο ο οποίος πήρε τη βελγική υπηκοότητα για να γλυτώσει φόρους. Τέτοια πρωτοσέλιδα δεν έχουν τα άντερα να τα παίξουν, να τα αναπαραγάγουν τα ντόπια κανάλια.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ