ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΚΑΝΑΛΑΡΧΕΣ, ΤΣΑΤΣΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

 
Τα ΜΜΕ ανήκουν στους νταβατζήδες, έλεγε ο μικρός Καραμανλής, όταν έγινε πρωθυπουργός. Σωστό. Δεν θέλει και πολύ μυαλό να σκεφτεί ο καθένας πως αν εκδότες και καναλάρχες ενεργούν ως εκβιαστές, τότε και οι δημοσιογράφοι ανήκουν στους νταβατζήδες. Και να θέλουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, εκτός διαπλοκής, δεν μπορούν. Είναι υπάλληλοι, είναι εργαζόμενοι, είναι εξαρτημένοι από το αφεντικό, τον ιδιοκτήτη του καναλιού, του ραδιοφώνου, της εφημερίδος. Τον νταβατζή.
 
Νταβατζής είναι διότι απαιτεί τούτο και το άλλο από τον πρωθυπουργό, από την κυβέρνηση, από τον τάδε υπουργό. Και χωρίς να το θέτει ανοιχτά, χωρίς να χρειαστεί να συναντηθεί με κανέναν πολιτικό. Με τη ''δημοσιογραφία'' που ασκεί αντιλαμβάνεται ο πρωθυπουργός τι θέλει ο νταβατζής κι ανάλογα τον αντιμετωπίζει. Υποκύπτει ή τον γράφει.
Κάτι πολυπαιγμένο. Βγαίνει στη μόστρα δημοσιογράφος και κριτική σε βάρος επιχειρηματία, ο οποίος αγνοεί τον... δημοσιογράφο και τα χώνει στον... ιδιοκτήτη του μέσου, μέχρι που αφήνει υπονοούμενα για λαθρεμπορία. 
Κανονικά ο δημοσιογράφος νομιμοποιείται να στραφεί δικαστικά εναντίον του επιχειρηματία. Για σιγά, ρε. Οι δυο επιχειρηματίες έχετε τα δικά σας. Τις αντιπαλότητες σας, και κάπου συγκρούεστε. Εγώ, ο δημοσιογράφος δεν είμαι το τσουτσέκι κανενός νταβατζή. Ό,τι λέω, ό,τι γράφω δεν το κάνω κατ' εντολήν. Κάνω λειτούργημα, δεν είμαι τσάτσος, δεν εκτελώ συμβόλαιο. 
 
Ποια είναι η αλήθεια; Ποια η πραγματικότητα. Είναι ή όχι τσουτσέκια οι δημοσιογράφοι. Έχουν ή όχι ανεξαρτησία και αντικειμενικότητα. Γνωρίζουν αληθινά ότι θα τους στηρίξει η κοινωνία, αλλά και το σωματείο τους, αν γράφουν όπως νομίζουν και αδιαφορούν για το τι δεν γουστάρει το αφεντικό τους. Ο νταβατζής. 
Η αλήθεια είναι αυτό που είχε πει ο τζούνιορ Καραμανλής. Και είναι επόμενο, όταν τα μέσα ανήκουν στην ιδιοκτησία επιχειρηματιών, εφοπλιστών, κι έχουν ανάγκη από τα διαφημιστικά πακέτα, που κι αυτά υπηρετούν τη λεγόμενη διαπλοκή. 
Κάτι άλλο. Και σε εφημερίδες, που δεν έχουν ιδιοκτήτη νταβατζή, επικρατεί ελευθεροτυπία και αυτολογοκρισία στον ίδιο σχεδόν βαθμό. Όπως και να 'χει, υπάρχουν δημοσιογράφοι πραγματικοί, όπως και άλλοι οι οποίοι μετά χαράς (!) εξυπηρετούν τους ιδιοκτήτες των μέσων. Γράψε αυτό, εκείνο μην το γράφεις.
Διαβαστε ακομα: