Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗ

 

Κυκλοφορεί μέσα στο σούπερμάρκετ ο πρώην, το τονίζω ''ο πρώην'', τηλεοπτικός παρουσιαστής και ο φουκαράς μοιάζει χαμένος. Τον αναγνωρίζεις, αυτός είναι, και σκέπτεσαι τι να του συμβαίνει και τον έχει ντύσει μια κακομοιριά. Μια φουκαραδοσύνη. Βολτάρει ανάμεσα στις προθήκες και τα ράφια, και μάλλον δεν ξέρει τι ψάχνει. Αν πράγματι ήρθε για να αγοράσει κάτι.

Να σου πω, γιατί είναι για λύπηση ο καϋμενούλης. Επειδή κανένας δεν τον χαιρέτησε... Δεν βγαίνει στο γυαλί τώρα πια, ποιος να γυρίσει να τον κοιτάξει, να του πει μια καλημέρα. Όταν, όμως, είχε την εκπομπή, ε, καλά, τότε τον σταματούσαν στο δρόμο, στην τράπεζα, όπου πήγαινε. Άγνωστοι του έπιαναν κουβέντα, στο γήπεδο γινόταν πηγαδάκι γύρω του, όλοι ήθελαν να αλλάξουν μαζί του μια ατάκα.

Η αρρώστια λέγεται «υαλίτιδα». Απ' αυτήν πάσχει όποιος δεν αντέχει την απώλεια της διασημότητας, της αναγνωρισιμότητας του λόγω της συστηματικής τηλεοπτικής παρουσίας του. Τον κόψανε από το κανάλι, εξαφανίστηκε από το κάδρο της καθημερινότητας, και επόμενο ο κόσμος τον... ξεχάσει. Κι αν τον θυμάται, άντε ένας στους 20 και τους 30 να τον σταματήσουν, να τον καλημερίσουν.

 

Δεν αντέχεται αυτό, σήμερα είσαι κάποιος κι αύριο να μην υπάρχεις; Πως να ξεπερνά αυτό το ψυχολογικό σοκ;

«Υαλίτιδα». Νόσος! Σκοτώνει, χωρίς υπερβολή. Ο τύπος θαρρούσε πως είναι ξεχωριστός, οι εμφανίσεις του στην τηλεόραση τον είχαν στείλει στην κορυφή του όρους των ψευδαισθήσεων. Και η ''επιβεβαίωση'' της σπουδαιότητας του ήταν όταν του χαμογελούσαν άγνωστοι, όταν του έλεγαν ''Ωραία, τα λέτε...'', ''Δεν χάνουμε εκπομπή σας... ''.

 

Σταμάτησε να βγαίνει στο κανάλι. Ο θάνατος. Ήρθε το τέλος του κόσμου. Ένα ακόμα θύμα της υαλίτιδας.

Διαβαστε ακομα:

ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΦΤΥΛΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗ SHOWBIZ