ΕΝΑ ΚΙ ΕΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΣΟ ΘΕΛΩ
30/11/2023
•
Με τον χάλια δεν έχεις να πεις τίποτα. Είσαι ύποπτος αν τον νομιμοποιήσεις δίνοντας του απάντηση. Πολύ περισσότερο αν προσπαθήσεις να του εξηγήσεις, και το χειρότερο να του απολογηθείς. Ύποπτος, βέβαια, διότι αν θες νταραβέρι με τον χάλια, τότε κάπου αποβλέπεις. Να σκέπτεσαι πως να τον πάρεις με το μέρος σου. Ποιον; Τον χάλια.
Τι να πεις με κάποιον που σε βγάζει σκάρτο διότι, σου λέει, που το βρήκες ότι ένα κι ένα κάνουν δύο; Και γιατί, πονηρέ αποδυτηριάκια, παραμυθιάζεις τον κόσμο.
Ο διάλογος απαιτεί Λόγο. Εάν ο άλλος δεν έχει λόγο, δεν έχει λογική, δηλαδή η κουβέντα του δεν πατάει σε επιχειρήματα, τότε περιττό να συζητήσεις μαζί του.
Ένα κι ένα κάνουν δύο. Όχι, σου λέει, δεν κάνουν δύο, και μη σ’ ενδιαφέρει πόσο κάνουν, περιορίσου στη δουλειά σου κι άσε μας ήσυχο. Ο ορισμός του χάλια.
Αράδες με αφορμή τον ''ΦΙΛΑΘΛΟ'', του αποδυτηριάκια το όχημα, που κυκλοφόρησε σα σήμερα 30 Νοεμβρίου, το 1982. Λοιπόν. Όταν απευθύνεσαι στον μαλάκα έχεις υποχρέωση να τον πεις μαλάκα. Σύμφωνα με τη σύγχρονη πια ιατρική αντίληψη ο γιατρός θα μιλήσει με ειλικρίνεια στον καρκινοπαθή. Αγαπητέ μου, έχετε καρκίνο.
Κάποτε δεν αναφερόταν καν η λέξη. Λέγανε «η κακιά αρρώστια». Σήμερα επιβάλλεται ο κόσμος και πολύ περισσότερο οι ασθενείς να μάθουν να ζουν παρέα με τον καρκίνο.
Ο αποδυτηριάκιας έχοντας πλήρη επίγνωση ότι οι μαλάκες αποτελούν πλειοψηφία, και ο ατομικός άνθρωπος παραδίδεται στον συλλογικό άνθρωπο, από την πρώτη κιόλας ημέρα ξεκαθάρισε τα πράγματα. Αποκαλούσε μαλάκα τον αναγνώστη. Και απέδιδε τίτλο τιμής στον μαλάκα εκείνον που έχει αποφασίσει να σταματήσει να σκέπτεται σα μαλάκας, να συμπεριφέρεται σα μαλάκας.
Γράφει ο αποδυτηριάκιας π.χ. για το θεϊκό πλάσμα Μπρους Λη, ένα αξεπέραστο σε αρετές και ικανότητες άτομο, τόσο σωματικά, όσο και πνευματικά. Κι ένα σκουπίδι «σχολιάζει»: «Ποιος Μπρους Λη, της πλάκας είναι, μια μπατσιά του Κριστιάνο Ρονάλντο είναι».
Το πιο φοβερό είναι ότι το «σχόλιο» του τίποτα, του κάθε χάλια, κάνει ταμείο από απαντήσεις κι αρχίζει ιντερνετικός «διάλογος». Ο χαβαλές. Σ’ όλους τους τόνους και σ’ όλους τους ρυθμούς παίζεται το σπορ της αντιπαλότητας.
Διαβαστε ακομα: