ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ...ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ
13/02/2015
•
Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης
Πέρασαν 20 χρόνια από το «λουκέτο» της Πειραϊκής, όμως, ο πατέρας της γνωστής εικαστικού, Δανάης Στράτου, συζύγου του Γιάννη Βαρουφάκη δεν παύει να είναι ταυτισμένος με την εμβληματική εταιρεία, παρότι έχει αναπτύξει διαφορετική δράση σε πολλούς τομείς της οικονομικής και πολιτικής ζωής.
Η Βιομηχανία Βάμβακος Α.Ε. με διάρκεια ζωής σχεδόν ενός αιώνα είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την οικογένεια του. Αλλά και ο πατέρας του υπουργού, ο καθηγητής Γεώργιος Βαρουφάκης από την Αλεξάνδρεια, νιώθει ταυτισμένος με τη Χαλυβουργική, της οποίας εξακολουθεί να είναι πρόεδρος στα 89 του χρόνια.
Κάπου σ' αυτό το σημείο τελειώνουν οι ομοιότητες ανάμεσα στις δύο οικογένειες. Ακολουθούν οι διαφορές που στον πολιτικό τομέα είναι αγεφύρωτες. Ο πατέρας του υπουργού ήταν ανέκαθεν ψηφοφόρος της ΕΔΑ, ενώ η σύζυγος του ψήφιζε ΠΑΣΟΚ, όπου προσχώρησε και ο ίδιος όταν διαλύθηκε το κόμμα του.
Ο πεθερός του ανήκει στον φιλελεύθερο χώρο, ενώ διετέλεσε στέλεχος της ΝΔ. Συχνά αρθρογραφεί στις εφημερίδες Εστία και Καθημερινή, από τις στήλες της οποίας επέκρινε τελευταία την απόφαση της κυβέρνησης Τσίπρα για τον πολιτικό όρκο.
Η Πειραική – Πατραική που ήταν η μεγαλύτερη κλωστοϋφαντουργική βιομηχανία βάμβακος και ετοίμων ενδυμάτων της Ελλάδος, ιδρύθηκε το 1919 από τον πατέρα του Φαίδωνα Στράτου, Σταμούλη Στράτο (1891-1963) και τον Χριστόφορο Κατσάμπα (1893-1984) για να λειτουργήσει μέχρι το 1996.
«Με τα τσαρούχια ξεκίνησαν οι δυο τους, από τα χωριά τους», έχει πει στην Καθημερινή ο Φαίδων Στράτος για τον πατέρα του, Σταμούλη Στράτο και τον Χριστόφορο Κατσάμπα που έθεσαν τα θεμέλια της περίφημης εταιρείας.
«Ως υπάλληλοι γνωρίστηκαν και συμφώνησαν να ξεκινήσουν κάτι μαζί. Μάλιστα, συμφώνησαν να θέσει πρώτος ο ένας από τους δύο τις προϋποθέσεις για τη νέα εταιρεία και να μοιράζονται τον μισθό εκείνου που θα παρέμενε στο μεταξύ υπάλληλος. Ξεκίνησε ο Κατσάμπας και όταν το έδαφος ήταν έτοιμο, τον ακολούθησε ο πατέρας μου. Έχω δει παλιά τους γράμματα.
Απευθύνονταν ο ένας στον άλλο με την προσφώνηση «αδελφέ». Είχαν επίσης μιαν αρχή: εάν προκύψει κάποια διαφωνία μεταξύ τους, δεν θα ανατείλει ο ήλιος την επομένη αν δεν την έχουν λύσει. ΄Ετσι δεν κράτησαν πικρίες μέσα τους και δυο-τρεις φορές χρειάστηκε να το κάνουν αυτό».
Το 1933 που γεννήθηκε ο Φαίδων Στράτος, η «Πειραϊκή–Πατραϊκή» βρισκόταν σε τροχιά ανάπτυξης. Μια ανάπτυξη που θα ερχόταν στο ζενίθ τη δεκαετία του 1960 όταν η εταιρεία διέθετε πέντε σύγχρονες εργοστασιακές μονάδες και απασχολούσε περισσότερους από 4.000 υπάλληλους. Τα πρώτα σημάδια της πτώσης φάνηκαν στη δεκαετία του 1970. Οι πετρελαϊκές κρίσεις, οι μαζικές απεργίες και η απώλεια εμπιστοσύνης των βιομηχάνων στην τότε κυβέρνηση, ήταν η αρχή του τέλους, μεταξύ άλλων και της «Πειραϊκής–Πατραϊκής». Η εταιρία κρατικοποιήθηκε τελικά επί κυβερνήσεως του Α. Παπανδρέου, στο πρόγραμμα των «κοινωνικοποιήσεων» της πρώτης τετραετίας του ΠΑΣΟΚ (1981-1985). Μετά την πτώση της κυβέρνησης Α. Παπανδρέου το 1989, οι αμέσως επόμενες κυβερνήσεις δεν ενδιαφέρθηκαν ιδιαίτερα για την εταιρεία, με αποτέλεσμα να αυξηθούν τα ήδη μεγάλα χρέη. Τελικά η «Πειραϊκή-Πατραϊκή» έκλεισε το 1996.
Διαβάστε ακόμα: