ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ «SUCCESS STORY» ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ

του Ανειδίκευτου Συνεργάτη

Η απόσυρση των καταθέσεων από τις τράπεζες ήταν ένα σαφές μήνυμα προς τον κυβερνήτη του σκάφους για τους σκόπελους που τον περιμένουν. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν προέρχεται ούτε από τον Σόιμπλε ούτε από τους εσωκομματικούς χαβαλέδες ούτε καν από τις αγορές, αλλά από τον ίδιο τον λαό. Που στην πρώτη στραβή, στρίβει.

Τη μία μέρα «ζήτω» και την άλλη «στο διάολο». Αυτή, όμως, είναι η ανθρώπινη φύση. Η φύση του ψηφοφόρου. Σαν φτερό στον άνεμο. Είναι ο κόσμος που ψήφισε Τσίπρα, γιατί πίστεψε τις διαβεβαιώσεις του ότι ο εχθρός δεν είναι ανίκητος. Ότι μπορούν να υπάρξουν καλύτερες μέρες.

Είναι και οι πολίτες που βρέθηκαν στο πλευρό του πρωθυπουργού μετά τις εκλογές, όταν πήραν τις πρώτες ρουφηξιές εθνικής αξιοπρέπειας από τα όχι στους δανειστές. Για περίπου ένα μήνα ζήσαμε το μύθο μας. Κι όταν ξυπνήσαμε ακούσαμε τον υπουργό Οικονομικών, να λέει ανοικτά ό,τι ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ δεν τολμούν να ομολογήσουν.

Έρχονται δύσκολες μέρες. Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι στο όριο, οι τράπεζες έχουν χάσει καταθέσεις, ο κόσμος δεν πληρώνει τους φόρους του, το κράτος ψάχνει τρόπους για να καλύψει τις μεγάλες του υποχρεώσεις. Μισθοί και συντάξεις πιέζουν και στο βάθος οι αποπληρωμές δανείων. Πολύ απλά, το έργο δεν βγαίνει!

Ο λαός, όμως, δεν ψήφισε συνέχιση της λιτότητας. Ψήφισε αλλαγή σελίδας. Η γενιά των αγωνιστών της Αριστεράς, που έδινε αγώνα για τον αγώνα έχει φύγει προ πολλού και τα παιδιά και τα εγγόνια τους κάθε άλλο παρά θέλουν να τους μιμηθούν. Είναι κάτι που ως φαίνεται διαφεύγει από τους ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ. Η απόσυρση των καταθέσεων ίσως να είναι μόνο η αρχή.

Διαβάστε ακόμα:

Μερικά δις ευρώ στα σεντούκια των σπιτιών