ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ 26 ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΗΘΕΛΕ ΚΙ ΑΛΛΕΣ...
05/06/2018
•
Λένε για τον ελληνικό λαό και πόσα υπέφερε, πόσα πέρασε τους δύο τελευταίους αιώνες, μετά την επανάσταση του 1821. Θα πάθεις αν ανοίξεις την ατζέντα των Μεξικάνων, στο ίδιο διάστημα, μετά το ξεσηκωμό τους το 1810 ενάντια στους Ισπανούς κατακτητές.
Οι Έλληνες έχουν τον Κολοκοτρώνη και τον Καραϊσκάκη, τον Μιαούλη και τον Κανάρη, Ανδρούτσο και Παπαφλέσσα, μια ολόκληρη ομάδα παικταράδων που πήραν τα όπλα ενάντια στον κατακτητή. Τρεις είναι οι κορυφαίες φυσιογνωμίες της μεξικάνικης επανάστασης του 1917. Ο Εμιλιάνο Ζαπάτα, ο Πασκουάλ Ορόγκο και βέβαια ο Πάντσο Βίγια, στην Ελλάδα τον λέμε και Βίλα. Τεράστια μορφή.
Ένας αγράμματος αλητάμπουρας, απο τα 21 του χρόνια κιόλας αρχηγός ένοπλης συμμορίας, που ήθελε στην καθησιά του δέκα Ρομπέν των Δασών. Έκλεβε πλούσιους. Λήστευε τράπεζες και έδινε λεφτά στους φτωχούς. Κακοποιός με κοινωνική συνείδηση. Έκανε πράξη το επαναστατικό «απωθημένο» των αναρχικών, των εκτός κόμματος κομουνιστών στις αστικές κοινωνίες της Ευρώπης. Ο Πάντσο Βίγια, στρατηγός πια, ''απαλλοτρίωνε'' νταηλίκι εκτάσεις γης, φάρμες και φυτείες, και από τους τσιφλικάδες τις παράδιδε «νόμιμα» στους αγρότες.
Το αιδοίο ήταν η μεγάλη αδυναμία του στρατηγού, που γεννήθηκε σα σήμερα 5 Ιουνίου, το 1878, σ' ένα χωριό και ανήλικος ακόμα πέρασε στην παρανομία όταν σκότωσε έναν κτηματία που βίασε την αδελφή του. Ο ίδιος ποτέ δεν χρησιμοποίησε βία προκειμένου να το κάνει με γυναίκα. Και επειδή τότε, κάτω από την αυστηρότητα της καθολικής Εκκλησίας, οι γυναίκες δεν σήκωναν τα πόδια σε άνδρα πριν το γάμο, ο στρατηγός δεν είχε κανένα πρόβλημα να παντρεύεται όποια του γυάλιζε το μάτι.
Στεφανώθηκε με παπά και κουμπάρο 26 κορίτσια, όλοι οι γάμοι με δική του... απόφαση νόμιμα αναγνωρισμένοι. Σε μια φάση, βιάζεται να τελειώνει γρήγορα η τελετή επειδή πως και πως περίμενε να βρεθεί με την 17χρονη νύφη με την οποία ήτανε χοντροκαψούρης. ''Δεν γίνεται ο γάμος, αν προηγουμένως δεν εξομολογηθείς...'' του ξηγιέται ο ιερέας.
- Παπά μου, ζητάς κάτι πρακτικά αδύνατον. Αν αρχίσω να ξομολογούμαι, η δουλειά θα μας πάρει μέρες...
Έκανε γύρω στα 60 παιδιά, μερικά «νόθα» διότι έσπειρε και κάποια με γυναίκες που δεν παντρεύτηκε. Όλες τις αγαπούσε. Καμία δεν διανοούνταν να του πει κουβέντα για τις απιστίες του. Το όργιο, μετά τη δολοφονία του στρατηγού, έγινε με τις πολλές χήρες, καυγάδες ποια, ποιες θα τον πρωτοκληρονομήσουν.
Λέγαμε για την Ιστορία του πολύπαθου Μεξικού. Τηλεγραφικές πινελιές μέχρι τα χρόνια του κλεφτοκοτά, πιο σωστά αλογοκλέφτη στα νειάτα του Χοσέ Ντοροτέο Αρίνγκο Αράμπουλα, που έγινε γνωστός ως Πάντσο Βίγια. Κι αυτό το επίθετο, το επαναστατικό του όνομα Βίγια, έδινε σ' όλα τα παιδιά του.
Το 1810 ένας παπάς στο όνομα Ιντάλγκο ξεσηκώνει τον κοσμάκη κατά των Ισπανών. Τον καθαρίζουν οι κατακτητές, όπως και τον επίσης παπά Μοράλες, που συνέχισε τον αγώνα του Ιντάλγκο. Το 1820 κοτζαμπάσηδες με στρατιωτικούς και το κυριλάτο παπαδαριό παίρνουν τη σκυτάλη ενάντια στους Ισπανούς, αλλά για να κατοχυρώσουν τα δικά τους συμφέροντα, γι' αυτό στήνουν έναν αυτοκράτορα. Το 1824 το κατεστημένο χάνει, η χώρα γίνεται δημοκρατία, αλλά το 1833 ένας στρατηγός, για να βάλει τάξη, κάνει δικτατορία.
Το 1836 μπουκάρουν στο Μεξικό οι Αμερικάνοι, τότε έγινε η γνωστή μάχη στο οχυρό Άλαμο. Οι νικητές γιάγκηδες επειδή είναι πολιτισμένα καθάρματα αγοράζουν τα μεξικάνικα εδάφη και έγιναν πολιτείες των ΗΠΑ το Τέξας, το Νέο Μεξικό, το Κολοράντο, η Γιούτα, η Αριζόνα, η Νεβάδα, η Καλιφόρνια.
Το 1862 στο Μεξικό, όσο απέμεινε, μπουκάρουν παρέα Γάλλοι, Άγγλοι, Ισπανοί και στήνουν αυτοκράτορα κι αυτοί. Τότε παίζει και ο θρυλικός Ζορό. Το 1876, δυο χρόνια πριν βγει από την κοιλιά της μάνας του ο Χοσέ Δωρόθεος, δηλαδή ο Πάντσο Βίγια, γίνεται μια ακόμα δικτατορία, από τον στρατηγό Πορφύριο Ντιάζ
Εδώ είμαστε. Ο φιλοαμερικάνος Πορφύριο Ντιάζ είναι ο αντίπαλος των βαρέων βαρών επαναστατών Ζαπάτα και Ορόζκο και βέβαια του αρχηγού της μεξικάνικης στρατιάς του Βορρά Πάντσο Βίγια, ο οποίος μετακινούνταν και με τραίνο. Είχε προσθέσει ένα βαγόνι ''πολυτελείας'' για τους δημοσιογράφους που τον ακολουθούσαν, τους ''πολεμικούς ανταποκριτές'' της εποχής. Είχαν να το λένε το πόσο εύκολα, σχεδόν με το παραμικρό ο Πάντσο σκότωνε κάποιον, πάντως όχι άδικα. Η πουτάνα η ζωή τον είχε κάνει απίστευτα ωμό. Σκληρό. Την τρυφερότητα την κρατούσε μόνον στις γυναίκες.
Μετά την επανάσταση ο Πάντσο έγινε αγρότης. Αποσύρθηκε σ' ένα κτήμα, βέβαια με προσωπική φρουρά 40 πιστών του. Λέγεται πως αυτοί, οι δικοί του το θεωρούσαν και πολύ ''αντρίκιο'' να σκοτωθούν για πάρτη του.
Στις 20 Ιουλίου 1923. Επιστρέφει με το αυτοκίνητό του, από τη βάπτιση ενός από τα πολλά παιδιά του. Το κεφάλι του είναι χωμένο μέσα στα μπούτια ερωμένης του όταν άρχισαν να γαζώνουν το αυτοκίνητό του. Αμερικανοί πράκτορες του είχαν στήσει ενέδρα. Βρέθηκαν επάνω του 17 τρύπες από σφαίρες. Στα 45 του πήγε στον άλλον κόσμο, εκεί όπου δεν γίνονται ούτε επαναστάσεις, ούτε πηδήματα με Μεξικάνες μαυρομάτες.
Διαβάστε ακόμα: