ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥ ΑΙΩΝΑ

 

Υπάρχουν δύο-τρία επαγγέλματα που οδηγούν και σ’ άλλους δρόμους, σ’ άλλα κόλπα. Η δικηγορία, για παράδειγμα. Σε οδηγεί κατ’ευθείαν στην πολιτική. Επειδή το νούμερο ένα ατού του πολιτικού είναι η πάρλα. Το μπλα μπλα που το ντύνει με σοβαρότητα, αυστηρότητα, υπευθυνότητα. Και το αμολάει σαν εισαγγελέας που θα τιμωρήσει τον αντίπαλο. Και σα Θεός κανονικός που θα αλλάξει τη ζωή του λαού.

Μέχρι πριν τον πόλεμο, εκτός από τον δικηγόρο, έκανε παιχνίδι και ο στρατιωτικός. Είχε μία βαρύτητα ο αξιωματικός καριέρας. Στο μυαλό του κόσμου υπήρχε εκτίμηση στον γαλονά, εποχές που κέρδιζε τα παράσημα στο πεδίο της μάχης. Ότι είναι καθαρός, ότι είναι άνθρωπος του πολέμου, άρα έχει κώδικα ζωής. Τέτοια.

Και ο στρατιωτικός γίνεται πολιτικός, λοιπόν. Παίζει και η δημοσιογραφία. Βέβαια. Μιλάμε πάντα για άλλες εποχές, όχι σήμερα που ένας χου χου χου τηλεπαρουσιαστής εύκολα μαζεύει ψήφους και εκλέγεται βουλευτής. Και υπουργός. Και αρχηγός κόμματος.

Ο Τίτο ήταν δημοσιογράφος, πολεμικός ανταποκριτής στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Όπως και ο Μουσολίνι, ήταν δημοσιογράφος της άκρα αριστεράς. Και ο άνθρωπος που μας δίνει την ευκαιρία να γράψουμε αυτές τις αράδες. Ο Churchill. Έτσι γράφεται «ο πατέρας της νίκης», ο σερ Ουίνστων Τσώρτσιλ, που γεννήθηκε σα σήμερα 30 Νοεμβρίου το 1874 και πέθανε Ιανουάριο του 1965, σε ηλικία 91 ετών.

Τεράστια μούρη ο τύπος με την πουράκλα και τα περίσσια κιλά. Έπαιξε πολύ δυνατά στην Ιστορία του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Εμείς της γενιάς μου τον θυμόμαστε να σουλατσάρει με τη θαλαμηγό του Αριστοτέλη Ωνάση, μαζί με την Μαρία Κάλας κι άλλα βαρειά ονόματα.

Ο γιος Αμερικανίδας και του Ροδόλφου Ερρίκου Σπένσερ Τσώρτσιλ, υπουργού των Ινδιών, ο οεριβόητος Ουίνστων Λεονάρδος Σπένσερ Τσώρτσιλ στα 19 του πήγε στη στρατιωτική σχολή και στη δημοσιογραφία ντεμπουτάρησε ως πολεμικός ανταποκριτής στον Β' πόλεμο των Μπόερς, στη Νότια Αφρική (1899-1902). Ήταν πρωθυπουργός της Αγγλίας στον πόλεμο (1940-45) και μια τετραετία μεταπολεμικά (1951-55). Με τα Απομνημονεύματά του που έγραψε το 1953 βραβεύθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Διαβάστε ακόμα:

ΗΡΩΑΣ, ΨΥΧΑΡΑ, ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ ΤΗ... ΦΥΛΑΚΗ!