ΓΛΥΤΩΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ, ΑΛΛΑ...

Βγαίνει βόλτα στα μαγαζιά να ψωνίσει και κάτι που έχει ανάγκη. Δεν επιστρέφει σπίτι. Δεν τον ξαναβλέπουν οι δικοί του. Η μάνα, ο σύντροφος, το παιδί του. Εξαφανίστηκε ο φουκαράς. Αν τον βρουν είναι αδύνατον να τον αναγνωρίσουν. Με την έκρηξη το κεφάλι πήγε εκεί, το ένα χέρι αλλού, τα πόδια σε διαφορετική κατεύθυνση. Ανατριχιάζεις με τη σκέψη ότι θα ζούσες στο Αφγανιστάν. 

Αυτό που για χρόνια γινόταν στο Ιράκ. Έκρηξη σήμερα, έκρηξη κι αύριο. Αντικυβερνητική, αντιαμερικάνικη, για τον αληθινό Μωάμεθ. Μια ιστορία δίχως τέλος. 

Νέα φονική επίθεση με ισχυρότατη έκρηξη σε τζαμί, σε πόλη του Αφγανιστάν. Νέα μέχρι να γίνει το επόμενο χτύπημα σε λίγα εικοσιτετράωρα. Έτσι πάει. Δεν περνάνε πέντε μέρες και το κακό επαναλαμβάνεται. Σε μια χώρα που έχει εκατό διαφορετικές φυλές. Εκατό διαφορετικούς αρχηγούς κατσαπλιάδων.

Και γιατί πάλι τρομοκρατική επίθεση με δεκάδες(!) νεκρούς μέσα σε τζαμί; Επειδή η θρησκεία παίζει μπάλα, δεν μένει εκτός παιχνιδιού. Και οι τάλιμπαν έχουν πάθει... αμηχανία. Γλύτωσαν από τους Αμερικανούς και τους χαλάει τη δουλειά, υποτίθεται να πάρουν τον έλεγχο στο μαγαζί, τα παλιόπαιδα του ISIS.