Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

Οι νεκροί είναι χιλιάδες. Εκατοντάδες χιλιάδες. Πόσοι ακριβώς; Άγνωστο. Πιθανόν να μην έκαναν τον κόπο να τους μετρήσουν. Το σίγουρο είναι ότι η κινέζικη κυβέρνηση του κομουνιστικού καθεστώτος αρνήθηκε να πει τον αριθμό των σκοτωμένων στη σφαγή των φοιτητών. Και απαγόρευσε να αναφέρεται το γεγονός! Τέτοια μαζικά εγκλήματα, από κρατικές αρχές δεν θάβονται. Και δεν ξεχνιούνται.

Τιενανμέν, η μεγαλύτερη πλατεία στον κόσμο. Εκεί κατασκήνωσαν οι φοιτητές αφού από τις 15 Απριλίου είχαν ξεκινήσει τις διαδηλώσεις ζητώντας ατομικές ελευθερίες και ελευθερία του τύπου, διαφάνεια και πάταξη στη διαφθορά στον κρατικό μηχανισμό. Τι αφέλεια! Συνέβη το 1989, σα σήμερα 4 Ιουνίου, Βγήκαν τα τανκ και το αίμα έτρεχε ασταμάτητο. Βάρεσε στο ψαχνό ο λαϊκός στρατός της Κίνας.

Αδιάφορο για ποιο λόγο ξεσηκώθηκαν εκατό χιλιάδες φοιτητές. Έψαχναν την αφορμή. Ήταν ο θάνατος του γραμματέα του κόμματος ο οποίος ήθελε δημοκρατικά ανοίγματα. 

Σήμερα το καθεστώς θεωρεί ότι καλώς έπραξε όπως ξηγήθηκε. Δεν γινόταν διαφορετικά, ήταν αναγκαίο να διατηρηθεί η πολιτική... σταθερότητα. Η Κίνα ξέχασε τον Μάο, κατέβασε τα παντελόνια στην ελεύθερη αγορά, έγινε καπιταλιστική, αλλά ο έλεγχος του κράτους παραμένει στο κόμμα. Στο κομουνιστικό κόμμα και απαγορεύονται οι πολιτικές ελευθερίες. 

Στο Χογκ Κογκ σήμερα σε πείσμα της κρατικής απαγόρευσης θα ανάψουν και φέτος τα κεριά. Χιλιάδες κεριά από το πλήθος και ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων της πλατείας Τιενανμέν του Πεκίνου. Η επέτειος της σφαγής, 33 χρόνια μετά.