ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΑΜΟΓΙΑΡΙΚΕΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ

 

γράφει ο στήβεν αβραμίδης

 

Θα ξαναψηφίσουμε, λοιπόν. Αμέ. Μόνο για την ελληνική Βουλή. Όχι όπως άλλες φορές με τρεις ντουφεκιές. Τρία σε ένα που θα έλεγε και η διαφήμιση κάποιου σαμπουάν, που έχει και conditioner αλλά και ειδική σαπουνάδα περιποίησης για την επιδερμίδα. Και τι θα καταφέρουμε; Τι ερώτηση κι αυτή! Θα αλλάξουμε κάτι; Φυσικά και όχι. Αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι, απλούστατα δεν θα γινόντουσαν. Ούτε ο κόσμος θέλει αλλαγές, ούτε και οι ιδιοκτήτες του προτεκτοράτου. Βέβαια, κάποια πρόσωπα αλλάζουν. Είναι η ψευδαίσθηση για την πιπίλα του κόσμου. Γι’ αυτό, άλλωστε, και συμμετέχει σε όλο αυτό το χλιδάτο και πανάκριβο πάρτυ. Τα πρόσωπα όμως δεν είναι το ζητούμενο. Διότι είτε βρίζεις τον Τσίπρα, είτε τον Μητσοτάκη, η ζωούλα σου δεν καλυτερεύει. Η πολιτική είναι το ζητούμενο, δηλαδή η νοοτροπία του τύπου που μένει εδώ. Δεν θέλει να δουλέψει και να βελτιώσει την ζωή του, κι άρα να ανεβάσει και το ΑΕΠ, κι άρα να γίνει και κανένα δημόσιο έργο παρεμπιπτόντως. Αυτό, παίδες μου, δεν αλλάζει με τις εκλογές.

 

Διότι τα αποτελέσματα είναι χειροπιαστά πλέον ακόμα και στον πιο αδαή. Από τη μια οι επιχειρηματίες, που αυτοί διοικούν την χώρα φυσικά, πίσω από κόμματα, αποκόμματα και υποψήφιους παντού. Από την άλλη οι πολιτικοί, σ' όλα τα κόμματα μεταγραφές, γυρολόγοι της ξεφτίλας, χωρίς καμία ιδέα πέραν της καρέκλας του κώλου τους και της άεργης αργομισθίας τους.

Κι αυτά που γράφω είναι πριν τις εκλογές. Τι έχουμε σήμερα; Αυτούς που ήταν εναντίον του δίπολου, τον Σύριζα δηλαδή, να διατυμπανίζει ξεκάθαρα ότι είναι ο ένας πόλος του συστήματος και μάλιστα ο προοδευτικός. Προοδευτικός που συνεργάστηκε με τον Καμμένο, κόμμα της καραμπινάτης κουστουμάτης ακροδεξιάς. Είναι ένα επίτευγμα αυτό του γίγαντα λαού που είχε ψηφίσει Σύριζα, διότι δεν ήθελε Πασόκ πλέον στον πόλο, ήθελε Σύριζα. Ο οποίος Σύριζα έδεσε, παγιωμένο πλέον κόμμα πόλωσης, όχι σαν αριστερά όμως. Κεντροαριστερά για να μπαλαμουτιαστούμε πιο καλά.

Φυσικά η πρωτιά στην μπούρδα είναι τα περίφημα μικρά κόμματα. Δεν ήθελε ο γίγαντας Ποτάμι ή Ανελ ή Λεβέντη. Δεν τον απασχολεί πόσα λεφτά χάθηκαν σε μισθούς ή επιχορηγήσεις στα μπουρδέλα αυτά. Απλά δεν τα θέλει. Θέλει άλλα. Βελόπουλο, Βαρουφάκη, Πλεύση ζωής, αρχίδια ανταρσία. Στην ουσία δεν θέλει έργο. Την πλάκα του θέλει να κάνει, όπως πλάκα γίνεται σε κάθε εκλογές με τα πενήντα κόμματα που κατεβαίνουν, και συνωστίζεται ο κόσμος στις ουρές έξω από τα εκλογικά κέντρα, αφού οι περισσότεροι που εκλήθησαν να το παίξουν εφορευτικές επιτροπές, απλά δεν πήγαν. Οι δημοκράτες δεν πηγαίνουν καν να βοηθήσουν στην δημοκρατική διαδικασία.

Πρώτο κόμμα ο σύριζα δεν ξαναγίνεται, φυσικά. Τι να έκανε κι ο αγωνιστής της αριστεράς; Να μην την πάρει την καρέκλα; Ο γίγαντας, που πριν ήταν κομμουνιστής έστω και γιαλαντζί, έγινε δεξιός και νεοφιλελεύθερος. Ο γίγαντας που ήξερε ότι βασικά ΝΔ και Πασόκ χρεοκόπησαν την χώρα οικονομικά και γι’ αυτό έφεραν τον Τσίπρα, να δώσει κι άλλη ευκαιρία. Χωρίς μάλιστα να δουλεύουν, θέλουν λεφτά, παροχές και να πίνουν φραπέδες στην καφετέρια ή στην θάλασσα. Είναι δυνατόν να πετύχει κάποιος που στηρίζεται σε ένα κοινό που δεν έχει φιλοδοξίες και πολιτικές αρχές; Που την μια είναι δεξιός και την άλλη αριστερός; 

Κι αυτό το κοινό, που επιτρέπεται να ψηφίζει για το ποιος θα μαζεύει τα σκουπίδια στους δρόμους – ακόμα δεν είναι σίγουρο ότι συμφωνεί ο δήμαρχος με την περιφέρεια - να ψηφίζει για την Ευρώπη; Κι ενώ θεωρητικά ψηφίζει για την ήπειρο, οι εδώ να θεωρούν την ψήφο του δημοψήφισμα ή ψήφο εμπιστοσύνης ή ό,τι άλλο σαχλό υπάρχει στα κομματικά μυαλά, και να προκηρύσσονται εθνικές εκλογές για τις λαμογιάρικες ελληνικές καρέκλες που δεν διοικούν τίποτα, αφού ξένοι διοικούν είτε με υπογεγραμμένα μνημόνια είτε με εκθέσεις αξιολόγησης.

Πώς να σωθείς με εκλογές και πώς να αλλάξεις; Ό,τι και να 'σαι, στον βόθρο έχεις πέσει μέσα. Καθαρός ήσουν και έπεσες. Θα ξαναβγείς καθαρός; Ούτε ο Χριστός δεν έχει κάνει τέτοιο απλό θαύμα. Ούτε κι Αυτός ζήτησε να κριθεί με εκλογές. Τσαμπουκά αγάπη πήγε χωρίς λαϊκή κρίση. Έτσι και πήγαινε με την ψήφο του πόπολου, δημοκρατικά, εκλογικά, άντε μια τετραετία να είχε κάνει κάτι σε θαύμα. Μετά θα τον είχαν περιλάβει οι δημοκράτες και θα τον είχαν ξεσκίσει. Χωρίς εκλογές, 2000 χρόνια ζει και βασιλεύει. Θα μου πεις και η Ελλάδα ζει ακόμα. Πράγματι, έτσι πιστεύουν οι δημοκράτες. Θα τους χαλάσουμε το χατήρι τώρα; Ρε, άστους να ψηφίζουν και να νομίζουν ότι διοικούν κιόλας.

Διαβαστε ακομα:

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΚΕ ΔΕΝ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ