ΠΟΝΟ ΕΠΛΑΣΕ Ο ΘΕΟΣ, ΚΑΙ ΣΠΑΡΑΓΜΟ

 

Δεν λέω. Το ερωτικό πάρσιμο έχει τη δική του ιεροτελεστία. Και πρέπει να γίνεται στο δωμάτιο των απολαύσεων, όχι οπουδήποτε. Ο χώρος όπου θα διαπραχθεί το έργο να’ ναι στολισμένος με λουλούδια και αρώματα και να καίνε κεριά πάχους ενός δακτύλου. Και η γυναίκα να έρθει μέσα προετοιμασμένη για ό,τι θα επακολουθήσει και να πλησιάσει το κρεβάτι με τη σκέψη, την ελπίδα ότι θα της συμβεί κάτι το πολύ ξεχωριστό.

Γι’ αυτό το καταραμένο το AIDS κατεβάστε από τις βιβλιοθήκες το Κάμα Σούτρα. Κι αν δεν το έχετε, τραβάτε να το αγοράσετε από το βιβλιοπωλείο στη γωνία. Κατεπειγόντως, παρακαλώ. Ξαφνικά άδειασε η αγορά από το Κάμα Σούτρα, διότι ξεπούλησε, λες κι ήταν το βιβλίο της Δήμητρας Λιάνη. Τι έγινε; Αντεπίθεση, λέει, ξεκίνησε κατά του AIDS ο Οργανισμός Υγείας της Ινδίας με σύνθημα τη μονογαμία, να γλυτώσουμε από τη μάστιγα του αιώνος. Το Κάμα Σούτρα συστήνεται σ’ όλο τον κόσμο. Να, η λύση! Βρίσκεται στο βιβλίο που γράφτηκε πριν 1.500 χρόνια. Στο Κάμα Σούτρα θα βρεις δεκάδες τρόπους και συνταγές για να διεγείρεται ο πόθος σου, για να αυξήσεις το σεξουαλικό σου σφρίγος. Μαλακίες. Αυτό λέει ο αποδυτηριάκιας

Μαλακίες. Τι είναι αυτά τα πράγματα, ρε. Σε ποιον τα λέτε; Για να μην την πατήσεις, λέει, με το AIDS και κολλήσεις το παράσημο, θα το ρίξεις στη μονογαμία και, για να σε γεμίσει, να σε ικανοποιήσει η μονογαμία, θα βάλεις να δουλέψει η φαντασία σου. Και για να δουλεύει η φαντασία σου, θα χρειαστεί να μελετήσεις το Κάμα Σούτρα. Έτσι θα κάνεις καλύτερο γαμήσι με τη γυναίκα σου, λένε οι Ινδοί κι ένα σωρό Δυτικοί παπαροφιλόσοφοι, και δεν θα χρειαστεί να τη ψάχνεις σε πολλαπλές, μονότονες συζεύξεις.

Μαλακίες, λέει ο αποδυτηριάκιας. Τι φαντασία να βάλω, βρε αρχιμαλάκες, στο σμίξιμο με γυναίκα που την πηδάω 20 και 30 χρόνια; Που έχω βαρεθεί να την πηδάω. Τη γυναίκα μου, την μάνα των παιδιών μου την αγαπάω. Την τιμώ και την σέβομαι. Δεν μπορεί, όμως, η φουκαριάρα να μετατρέψει σε όργιο τη σεξουαλική επαφή, να ξεπεράσει αυτά που μου έδινε πριν δέκα και είκοσι χρόνια.

Η ερωτική μου έλξη για την γυναίκα μου, για την μάνα των παιδιών μου, για την συντρόφισσά μου έχει υποκατασταθεί από άλλα, εξίσου δυνατά συναισθήματα. Και τρυφερά συναισθήματα. Αναγνωρίζω το πόσο υπέροχα και σπάνια μου στάθηκε η γυναίκα μου και γι’ αυτό την πονάω, την καταλαβαίνω. Μόνο η βαθειά αγάπη γεννάει τον πόνο, την αίσθηση του πόνου για τον άλλον. Αυτό δεν μπορεί να μου το γεννήσει η ερωμένη. Άλλο αγάπη, άλλο έρωτας, άλλο καψούρα. Τρία διαφορετικά πράγματα.

Δεν ήταν μαλάκες εκείνοι οι πάνσοφοι που σε κάποιες άλλες κοινωνίες, περασμένων εποχών, είχαν τη γυναίκα τους βασίλισσα στο σπίτι. Οικοδέσποινα. Δέσποινα του οίκου. Αυτή που δέσποζε μέσα στο σπίτι και δεν την είχαν να ταλαιπωρείται στο μεροκάματο. Ούτε στην παραγωγή την είχαν ρίξει την γυναίκα, ούτε την έβαλαν να κάνει την ταξιτζού και την νυχτοφύλακα τράπεζας. Σε παρακαλώ.

Το ιερότερο και πρώτιστο καθήκον της ανατροφής των παιδιών είχε η γυναίκα. Κι αυτό αποτελεί μια απέραντη θυσία από πλευράς γυναίκας στη γενιά που έρχεται. Μουνόπανα της χειρώτερης κλάσης είναι αυτοί που κουνάνε σημαίες και βγαίνουν στα τωκ-σώου και μιλάνε για ισότητα και θέλουν την γυναίκα να την κάνουν άντρα. Να την υποβαθμίσουν από το θρόνο της και να την τοποθετήσουν στο σκαμνί, να την κατεβάσουν σε εργασιακό δούλο ανατρέποντας τους ίδιους τους νόμους της φύσεως.

Ποιος σας είπε, βρε νούμερα, ότι η γυναίκα του παρελθόντος ήταν στερημένη, δυστυχισμένη και εγκαταλελειμένη. Τι παραμύθια είναι αυτά; Η κυρία ήταν μέσα στο σπίτι, η οικοδέσποινα, άσχετο αν υπήρχαν δίπλα της και πέντε παλλακίδες, όπως και 17 οικιακές βοηθοί. Πώς θα γίνει; Ποιος θα διατηρεί πάντα σε ενέργεια τον άρχοντα του σπιτιού; Η κυρία σύζυγος στα σαρανταφεύγα, στα πενηνταφεύγα; Όχι, βέβαια. Η παλλακίδα έχει αυτόν το ρόλο, με τους νεανικούς χυμούς που τρελαίνουν τον κύριο.

Τι μου είπε τις προάλλες μια γνωστή μου. Και το έλεγε φόρα παρτίδα μπροστά και σ’ άλλες γυναίκες. «Δεν με πηδάει ο άνδρας μου». Αυτό έλεγε με παράπονο η κυρία. Τι να της πεις; Να της πεις ότι ένας άντρας για να πηδήξει, πρέπει πρώτα να του σηκωθεί; Έτσι όπως έχεις γίνει, κυρία μου, με τα πεσμένα βυζιά σου, με τον κώλο σου που είναι τόσο σφικτός όπως το γιαούρτι, πώς να του σηκωθεί του φουκαρά του συζύγου σου;

Η παλιά γυναίκα το θεωρούσε απολύτως φυσιολογικό ο άντρας της να ξενοπηδάει. Αναγνώριζε, δηλαδή, μια αλήθεια της φύσεως. Δεν σας ρώτησε η φύση, βρε καραγκιόζηδες, αν είναι δίκαιη ή άδικη. Αυτή είναι η φύση. Έτσι κινείται ο πλανήτης. Το ένα ζώο να κατασπαράζει το άλλο. Η ζωή του ενός είναι ο θάνατος του άλλου. Ο μεγάλος βάτραχος να καταπίνει το βατραχάκι. Ο μεγάλος μπαρμπούνης να ξεσκίζει το λυθρίνι. Η ζαργάνα να χλαπακιάζει την αθερίνα και ο γαύρος να κομματιάζει τη ζαργάνα. Και η σαρδέλα να κάνει χίλια κομμάτια το γάβρο. Σου είπε κανένας ότι δεν πονάει το περδικόπουλο όταν το μαδάει για μπρέκφαστ ο γεράκης; Ουρλιάζει το πρόβατο όταν το καρφώνει ο λύκος. Εδώ ο μαλάκας ο σκύλος σου κλαίει, όταν από άλλο σκύλο δαγκωμένος με το αφτί κάτω, έρχεται να τον χαϊδέψεις.

Τι δημιουργός είναι αυτός που έφτιαξε μια πλάση με ατέλειωτους σπαραγμούς; Τι θηρίο είναι αυτό που σου έστησε μια τέτοια ζωή που γεννάει μόνο πόνο; Θεία δημιουργία το ονόμασες. Θεία ή γιαγιά, αυτή είναι. Και την ευλογείς και την ευχαριστείς και τη λιβανίζεις κι όλα αυτά, το να σκοτώνει το ένα ζώο το άλλο, τα θεωρείτε φυσιολογικά και αναγκαία, προκειμένου να συνεχίσει να κυκλοφορεί αυτός ο πλανήτης.

Ο προορισμός της γυναίκας δεν είναι μόνο να γεννήσει, αλλά και να αναθρέψει. Ποιος θα το κάνει αυτό; Όχι, βέβαια, ο άντρας. Μετά από χιλιάδες χρόνια αποδείχτηκε ότι το καλυτερο μόρφωμα ζωής είναι αυτό το λίκνο που λέγεται οικογένεια. Αυτή είναι η ιδανική θερμοκοιτίδα για να μεγαλώσει ένα παιδί. Όταν αποφασίζεις να ρίξεις την γυναίκα στη δουλειά έξω από το σπίτι, τότε προχωράς στη διάλυση της οικογένειας μέσα από την άρνηση της φύσης, μέσα από το παραμύθι της ισότητος των δύο φύλων.

Θα ξενογαμήσει ο άντρας. Έτσι το θέλει η φύση. Και ο λιοντάρης γαμάει τέσσερις λιονταρίνες. Και ο ρινόκερος πέντε ρινοκερίνες. Και ο ελέφαντας έξι ελεφαντίνες. Έτσι είναι. Τι μαλακία είναι αυτή, τι πλαστογραφία να μου πεις ότι και η γυναίκα τότε να δροσίζει το μουνί της έξω από το σπίτι. Αν το κάνει αυτό, τότε δεν μπορεί να είναι οικοδέσποινα, αφέντρα και μάνα στο σπίτι.

Διαβάστε ακόμα:

ΙΕΡΟΔΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΓΚΑΡΙ ΤΟΥ ΝΑΟΥ