ΠΟΙΟΣ ΒΑΖΕΙ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΝΗΛΙΚΩΝ

 

Μιλάμε για τζόγο. Άρα, μιλάμε για τον τζογαδόρο. Απόλυτη μαλακία είναι να κάνεις κριτική στον κομουνισμό π.χ. ή στον καπιταλισμό, τον χριστιανισμό ή τον ισλαμισμό και να βγάζεις από το λογαριασμό τον ιδεολόγο, τον πιστό, τον οπαδό.

Γιατί να μην έχει τα ελαφρυντικά του ο πρόεδρος του τάδε δημόσιου οργανισμού, ο οποίος δήλωσε εξαρτημένος τζογαδόρος. Για σιγά. Να το δούμε το πράμα και από την πλευρά του. Καταχράστηκε λεφτά. Ναι, το παραδέχθηκε ο άνθρωπος. Τι φταίει αυτός, όμως; Κι αν φταίει που βούτηξε το πακέτο, που έκανε τραβηκτικές από το ταμείο, γιατί όλο το άδικο να πέσει στο κεφάλι του.

Τι είπε στον Ανακριτή Διαφθοράς ο ένοχος; Παραδέχθηκε στην απολογία του ότι βούτηξε τα λεφτά, όμως δεν τα έφαγε. Δηλαδή; Τα έπαιξε στο καζίνο. Άλλο αυτό, σου λέει. Δηλαδή; Κύριε ανακριτά, είμαι εξαρτημένος. Είμαι τζογαδόρος. Αν δεν με πιστεύετε να σας φέρω το … παρουσιολόγιο μου στο καζίνο της Πάρνηθας και του Λουτρακίου. Είμαι 500 ημέρες πρόεδρος, τουλάχιστον τις 300 ημέρες έκανα επισκέψεις στις ρουλέτες.

Άλλος τα τρώει στα μπουζούκια. Κακώς. Άλλος στις πουτάνες. Κάκιστα. Άλλος στα ναρκωτικά. Τρισκάκιστα. Ο παίκτης ζητάει επιείκεια. Τζογαδόρος είναι, όχι πρεζάκιας και πουτανιάρης.
Είναι άρρωστος με το καζίνο, σημαίνει ότι το πρώτο που σκέπτεται κάθε μέρα και το τελευταίο είναι να παίξει. Γι' αυτό ζει. Να πονταίρνει μάρκες στο τραπέζι της ρουλέτας. Ο αδικαιολόγητος είναι ο υπουργός που τον διόρισε σε μια κρατική θέση. Αυτός φταίει.

Φοβερό αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει αξιοκρατία. Δεν επιλέγονται άτομα με κριτήρια. Τοποθετούνται ημέτεροι. Δικοί μας. Και δεν τους ελέγχουν. Σα να τους λένε Φάτε, δεν σας βλέπει κανείς.

Ο εν λόγω, όμως, για τον ποίον μιλάμε, το παρατράβηξε. Δεν πλήρωνε τους υπαλλήλους του οργανισμού. Και έπρεπε αυτοί να διαμαρτυρηθούν για να τσεκαριστεί, τελικά, ότι ο άρρωστος τζογαδόρος έκανε τις τραβηκτικές του. Και ο υπυργός θα μας πει ''Δεν το ήξερα ότι ήταν πρεζόνι τζογαδόρος''. Αυτή δεν είναι δικαιολογία. Όφειλε να ξέρει ποιον διόρισε και ποιος του τον πρότεινε. Είναι σα να βάλανε έναν παιδεραστή αθεράπευτο σε εσώκλειστο σχολείο ανηλίκων. Ο ανώμαλος είναι αδύνατον να μην είχε εκδηλωθεί προηγουμένως.

Παρακάτω. Το καζίνο τι είναι; Έτσι και το μάθει κάποιος, κάηκε. Δεν γίνεται να γλυτώσει. Πιο ισχυρό από τον παίκτη. Μην πει κανείς ότι η δουλειά είναι ντέρμπυ, ότι πιθανότητες επιτυχίας έχουν και οι δύο πλευρές. Αυτό δεν παίζει. Το κράτος επιτρέπει τη νόμιμη λειτουργία του καζίνου από τη μια και από την άλλη δίνει στους εθισμένους παίκτες τα κλειδιά σε συρτάρι με πακέτα του δημοσίου.

Κάνω για δικηγόρος του καζινόβιου καταχραστή;

Διαβάστε ακόμα:

ΠΟΙΟΣ ΠΟΝΤΑΡΕΙ ΣΕ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ