ΑΝ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΝΗ ΘΕΑ...

Στον ημιτελικό Γαλλία – Βέλγιο τι είδαμε; Λέω ''είδαμε'' γιατί είμαι σίγουρος πως θα συμφωνήσετε σ’ αυτά που πρωταρχικά παρατήρησα. Παιχνιδάρα. Με δυο ομαδάρες. Και το Βέλγιο που έχασε, άξιζε την πρόκριση. Γιατί όχι και την κούπα, αν λάβεις υπ΄ όψιν, σε σύγκριση με όσα έως τώρα είδαμε από Αγγλία και Κροατία, ότι είναι καλύτερο τους το Βέλγιο. Μπαίνω στο ψητό.

Κέρδισε χθες η ομάδα που πόνταρες κι αν είσαι αιώνια πρωτάρης τι λες; Κέρδισα! Όχι, κύριε, δεν εκέρδισες. Τυχερός στάθηκες. Κι αν έχασες, δεν έχασες. Άτυχος ήσουνα.

Σε κάποια ειδικά ματς, όπως το χθεσινό, παίζει κι αυτό στο στοίχημα. Στο ποδοσφαιρικό στοίχημα. Δηλαδή; Υπάρχουν πράγματα, ψιλά και χοντρά, που έχουν το ρόλο τους στη ισορροπία δυνάμεων. Που επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Το οποίο κρίθηκε σ’ ένα γκολ.

Τι είναι ένα γκολ; Τα πάντα όλα! Σε μια φάση, σ’ ένα σουτ, σε μια ζαριά η μια ομάδα πιο ψηλά, η άλλη γαμώ τα πεθαμένα της. Γιατί έπιασε το κωλόφαλτσο του σκόρερ, γιατί ο γκολκήπερ έχασε τη φάση για ένα, μόνο για ένα δευτερόλεπτο.

Αν το Βέλγιο είχε άλλον τερματατζή πιθανόν να μην έγραφε το 1 – 0. Πιθανόν να έτρωγε και τρία τεμάχια. Αν ο Λουκάκου ήταν παρών στο γήπεδο, να είχε σκοράρει το Βέλγιο. Αν η μαυροφόρα έδινε το φάουλ υπέρ του Αζάρντ, έξω από την περιοχή, ίσως το σουτ να έδινε ισοφάριση. Αν…, αν…, αν…

Δεν υπάρχουν ''Αν'', ρε. Κατόπιν εορτής, μάλιστα, και κατόπιν κηδείας. Τι υπάρχει; Είπαμε. Παίζει και η τύχη. Η οποία τύχη ορίζεται από αμέτρητες μέσα στον αγώνα απρόβλεπτες ψιλολεπτομέρειες. Τους έχεις για μαλάκες τους αρχαίους Έλληνες; Θεά της ομορφιάς και της γονιμότητας, αλλά και προστάτιδα της πορνείας και των… τυχερών παιχνιδιών η ίδια Θεά. Η καριολία Αφροδίτη.

Συμπέρασμα. Μόνο αν αισθάνεσαι… τυχερός, ότι έχεις την ευχή της πουτανιάρας Αφρούλας, ποντάρεις στο χθεσινό Γαλλία – Βέλγιο και στο σημερινό Αγγλία- Κροατία.